ช่างสัก Ignorant Style Tattoo | echo

Ignorant style มันเป็นการปลดล็อคส่วนลึกในใจ ว่าเราไม่ต้องคิดขนาดนั้นก็ได้ ในการจะมาสัก เราชอบเราก็สักเลย ไม่ต้องคิดอะไรเยอะ สดดี เราชอบเราก็สักเลย ไม่ต้องคิดอะไรเยอะ สดดี สักไปเรื่อยอะ คือผมเป็นคนพูดจาไม่ค่อยเพราะไง ชอบชูนิ้วกลางงี้ เราก็เลยไปสักคำว่า “BE POLITE!” ก็คือ สุภาพด้วยนะ! สักเตือนนิ้วกลางตัวเอง ไว้บอกว่ามึงอย่าหยาบคายนะ ก็เลยไม่ชูฝั่งนี้เลย แต่มาชูฝั่งนี้แทน ไอ้สัส ตอนแรกก็กลัวนะว่าคนจะไม่เข้าใจ แต่พอเริ่มสักงานแรกที่เป็น “อะคาซาเซโม” แม่งดันแบบอิมแพคว่ะ “อะคาซาเซโม” แม่งดันแบบอิมแพค

ว่ะ คนแม่งงงว่าสักไปได้ไงวะ ไอ้เหี้ยงานเหี้ยไรวะเนี้ย แต่เราโคตรชอบเลยว่ะไอ้คำนี้แบบ สักโคตรเละเลยว่ะ สักเหี้ยไรวะ ผมก็รู้สึกว่านี่มันอิมแพคนะเนี่ย ไอ้งานพวก Ignorant style มันมาจากฝรั่งเศสยุคกลาง เป็นของคนทำ Graffiti Underground ที่ชื่อว่า Fuzi ครับ เป็นของคนทำ Graffiti Underground ที่ชื่อว่า Fuzi ครับ เขาอยู่แก๊ง UVTPK แก๊ง Underground ที่พ่น Graffiti ตามพวก Subway ต่างๆ แก๊งเขาจะพ่นชื่อคนในแก๊ง หรือข้อความง่ายๆ จนวันหนึ่ง Fuzi เห็นว่าน่าจะเอางานอย่างนี้ มาลงกับผิวได้บ้างนะ จนวันหนึ่ง Fuzi เห็

นว่าน่าจะเอางานอย่างนี้ มาลงกับผิวได้บ้างนะ เขาก็เลยเอาเพื่อนในแก๊งมาเริ่มสักกัน ตามที่ต่างๆ ที่ไม่ใช่ร้านสัก เขาก็เลยเอาเพื่อนในแก๊งมาเริ่มสักกัน ตามที่ต่างๆ ที่ไม่ใช่ร้านสัก เพราะว่าเขามองว่าคนเราแม่งสักได้ทุกที่เลย เขามองว่าการสักแม่งคือ Conceptual Art ชนิดหนึ่ง การแสดงก็คือคนที่มาสักเป็นคนแสดงกับเรา ซึ่งลายสักก็คือผลงานศิลปะชิ้นนั้น มีคนหนึ่งชื่อ Rixardtattoo มันมากกว่าคำว่าสักไปแล้ว คือเป็นงาน Experimental Art ไปแล้วอะ คือเป็นงาน Experimental Art ไปแล้วอะ เช่นวันนี้เพื่อนไปเล่นสเกตบอร์ดขึ้

นเนินแล้ว ตัวมันนั่งอยู่ขอบเนินแม่งรอปาดสักอะ เช่นวันนี้เพื่อนไปเล่นสเกตบอร์ดขึ้นเนินแล้ว ตัวมันนั่งอยู่ขอบเนินแม่งรอปาดสักอะ แม่งบ้าสัสอะ เพื่อนเขาก็มาอีกละ ปาดฟุ๊บ แล้วก็ไปใหม่ แล้วก็ปาดปุ้บ ก็ดูลายคือเละ แล้วก็แบบอะไรวะ อีกอันหนึ่งก็คือ ก็ดูลายคือเละ แล้วก็แบบอะไรวะ อีกอันหนึ่งก็คือ ลูกค้าหรือเพื่อนนี่แหละขี่ขอคนหนึ่งอยู่ คนสักก็ขี่คออีกคนอยู่ ลูกค้าหรือเพื่อนนี่แหละขี่คอคนนึงอยู่ คนสักก็ขี่คออีกคนอยู่ แล้วก็ขี่คอพากันไปสักตามถนนอะ โคตรนัวเลย โอ้โห เละบรรลัย ไปเดินแม็คโคร “ไอ้เหี้ย ปูไทยนี่หว

่า คิดถึงว่ะ” ตอนเด็กๆ อะเรากินเป็นแพค ในแม็คโครอะ กินจนผมร่วง “เดี๋ยวกูซื้อไปกินก่อน กูกินหมดห่อเมื่อไหร่เดี๋ยวกูสักแม่งเลย” วันนั้นไปกินเบียร์กับเพื่อน แล้วโคตรดีเลย สนุกมาก อีกเดือนหนึ่งจองรูปชนขวดเบียร์กับเพื่อนเลย ที่เหลือก็คือท่อนที่ชอบในเพลง อันนี้ชื่อภรรยา ก็ง่ายๆ เราชอบเพลง Rose Of Sharyn เมียชื่อ Cherlynn อันนี้ชื่อภรรยา ก็ง่ายๆ เราชอบเพลง Rose Of Sharyn เมียชื่อ Cherlynn ก็แปลงแม่งจบๆ คือมันก็มีความหมายอยู่ในตัว เช่นลูกค้าเขาก็มีความชอบ เช่นผมเจอลูกค้าที่จะมาสัก แต่เขาบอกว่าคิดไม่ออกเ

ลยว่าจะสักอะไร อะชวนคุยก่อน คุยไปคุยมาปรากฎว่าตอนเด็กๆ เขาชอบวาดรูปจระเข้ อะแล้วตอนนี้ทำอะไรอยู่อะ อ๋อเล่นกีต้าร์ ก็สักจระเข้เล่นกีต้าร์สิวะ ไม่เห็นยากเลย มันคือมีความหมายแหละ แต่มันเอาความดิบมากลบอยู่บนความหมาย แล้วมันโดนใจเขาอะ มีโอกาสได้สักให้กับ Rae Lil Black คือเราเห็นเขาหาช่างสักในกรุงเทพฯ ทีนี้ทักไปเลยละกันเขาก็ตอบมานะ เขาก็บอกเขามีช่างแล้วนะคะ ถ้าเกิดอยากจะลองวาดให้เขาดูก็ได้นะ ผมก็เลยไปดูว่าเขาชอบทำอะไรบ้าง โอเคเขาชอบกิน ชอบแมว ชอบทุเรียน ก็เลยวาดเป็นสิบแบบเลย วาดแบบโคตรมั่วเลย ก็เลยวาด

เป็นสิบแบบเลย วาดแบบโคตรมั่วเลย ก็คือเขาชอบแมวที่นอนอยู่ในทุเรียน คำไทยเขาก็คิดให้นะบอกว่า “อย่าปลุกฉัน จนกว่าจะถึงฤดูทุเรียน” Google แปลเลย พอสักเสร็จ แน่นอนเขาเป็นคนดังอะเนาะ ก็ออกข่าวนู่นนั่นนี่ เราก็ไปตามอ่าน มีทั้งแบบ “โอ้ยไปสักอะไรกันมาเนี่ย สงสัยจะชอบทุเรียนจริงๆ นะ” แล้วเขาก็มาขายทุเรียนกันเต็มคอมเมนต์เลย ก็คือเรเขาชอบผมชอบทุกอย่างจบละ ใครว่าไงก็แล้วแต่ แต่มันก็ทำให้คนเห็นงานแบบนี้มากขึ้น นั่นคือจุดประสงค์ของผมเลย จริงๆ คนสักมันจะมีคำว่าติดเข็ม ก็คือสักแล้วหยุดไม่ได้ จาก 1 เป็น 10 ผมมองว

่าสไตล์นี้มันทำให้ไหลกว่าเดิมอีก ลูกค้าผมมาสักครั้งแรกกับผมลายหนึ่งเล็กๆ อีกเดือนต่อมา มาเลยห้าลาย เหมือนเขาปลดล็อคไปแล้วว่า “กูไม่ต้องคิดมากแล้ว กูจะสัก ก็สักแม่งเลยละกัน” สักอะไรก็ไม่รู้เละเทะเลยครับ ลูกค้าบอกว่า “พี่ๆ ลายนี้ของเละๆ มั่วๆ เลยพี่ลากเส้นเกินก็ได้แต่อย่าลากตรงๆ ไม่ชอบเดี๋ยวโกรธ” เขาสักลาย ATK คือเพิ่งเป็นโควิดแล้วหายแล้ว เออ อยากสักจารึกว่ะ เขาสักลาย ATK คือเพิ่งเป็นโควิดแล้วหายแล้ว เออ อยากสักจารึกว่ะ แล้วเส้นแม่งอย่างมั่วเลย จนแบบให้ดูแล้วอยากทำไรไหม แล้วเส้นแม่งอย่างมั่วเลย จน

แบบให้ดูแล้วอยากทำไรไหม ก็เลยยื่นเครื่องสักให้เขาจิ้มขาตัวเอง เพิ่มเส้นหนึ่ง นั่นแหละ มันชิบหายเลย ประเทศไทยชอบตีกรอบให้กับพวกงานศิลปะ งานดนตรีมากเกินไป ว่าควรจะตามนี้นะ ผมมองว่ามันเปิดหมดละโลกอะ งานแย่ งานไม่แย่ ใครตัดสินอะ ก็เราชอบอะทำไมวะ ศิลปะอะมันไม่มีกรอบอยู่แล้ว ถ้าเราทำมาแล้วเราชอบอะ ผมว่าเราจบ เราแฮปปี้ คนโดนผมสักแฮปปี้ ที่เหลือแล้วแต่ครับผม