in die dieptes van 'n lang verlate Hospitaal Mark het sy eerste nag begin skuif alleen die hospitaal met sy verf wat skil en krakende vloere het was vir jare gesluit voordat dit was hergebruik as 'n argief vir medies rekords Mark se werk was eenvoudige waak oor die gebou en verseker die sekuriteit van die dokumente binne gestoor soos die nag verdiep het 'n dik mis het die omhul
bou en vervaag die grense tussen die buitewêreld en die hospitaal het Mark in sy lessenaar gaan sit omring deur stapels
verouderingslêers en flikkerende fluoresserende ligte wat hy probeer het om die Eerie te ignoreer stilte wat soms toeskryf vreemde geraas vir die ou gebou vestig maar toe middernag Mark nader voetstappe gehoor wat deur die weergalm
gange met die veronderstelling dat dit 'n verlore siel was op soek na skuiling het hy offer geroep help die voetstappe stop maar nee reaksie het nuuskierigheid gekom met onrustigheid het Mark die dof verligte aangedurf gange sy flitsligbalke sny deur die duisternis h
et hy die klanke gevolg na die kelder waar die lug kouer geword het en die gevoel van dopgehou word het die deur na die rekordkamer versterk het op sy eie oopgekraak rye lêerkaste en 'n enkele flikkerende gloeilamp oorhoofs as Mark het die deur binnegestap en toegeslaan agter hom dompel hom in naby Verduister sy hart wedrenne Mark het gedraai om die silhoeët te sien van 'n figuur wat aan die verste punt van staan
die kamer se kenmerke verduister deur Skaduwees het hy geskree en geëis om te weet
wie was daar maar die figuur het gebly stil sy teenwoordigheid wat 'n tasbare uitstraal gevoel van vrees skielik die gloeilamp het gebars en die kamer het pikswart merk geword vroetel vir sy flitslig sy vingers bewe toe hy dit op die balk klik het die duisternis deurboor, maar die figuur was weg in sy plek het hy 'n ou stowwerige gevind lêer oop op die vloer lê die naam op die lêer was ontstellend bekend was dit die vorige Nagwag wat dekades geheimsinnig verdwyn het gelede toe Mark die lêer gele
es het, het hy besef dat die hospitaal geheime ver gehou het donkerder as sy verlate sale voorgestel waarvan die rekord gepraat word eksperimentele behandelings en pasiënte wat het nooit hul lot verlaat nie ongedokumenteerde die geluid van voetstappe het nou harder hervat en hom in 'n sirkel die duisternis met elke stap die lyn tussen die verlede en die hede was vaag asof die hospitaal self was Ontwaak honger vir 'n nuwe hoofstuk tot sy spookagtig Legacy en so het Mark se nagskof gehad waarlik h
et die hospitaal se sinistere geskiedenis begin uitreik na hom en belowe dat sy storie was nog lank nie verby nie en dat die afgryse van die nagskof alleen was net die begin het Markus se polsslag versnel as die voetstappe het gegroei nader weergalm deur die beknopte ruimte van die rekordkamer het die lug ys geword sy asem sigbaar in die balk van sy flitslig hy het die kamer geskandeer verwoed op soek na enige teken van die geheimsinnige figuur of 'n manier om ontsnap maar die enigste uitgang wa
s die deur wat agter hom toegeslaan het skielik raak die kamer stil Mark vasgehou sy asem luister aandagtig maar die voetstappe het opgehou het hy nader die deur versigtig elke vesel van sy wese gespanne met afwagting met 'n vinnige beweging hy het die deur getrek oop helfte verwag om wat ook al te konfronteer gruwel het aan die ander kant geskuil, maar die gang was leeg die stilte amper meer ontsenuende as die voetstappe hulself gedwing deur 'n mengsel van vrees en nuuskierigheid Mark waag diep
er in die hospitaal straal die flitse onthul verbleikte muurskilderye op die mure wat tonele van mediese triomf uitbeeld wat nou grotesk gelyk het in die skadu vervalle omgewing die lug was dik met die geur van verval en iets anders iets ontstellend soet soos hy deur die kronkel beweeg het gange Hy het op 'n kamer gekom wat was nie op die gebou se bloudruk nie die deur was effens 'n pot en 'n dowwe lig van binne af gemors hetMerk het 'n volledig ongeskonde werking ontdek teater asof dit onaanger
aak gelaat is sedert die hospitaal se sluiting chirurgiese gereedskap was netjies gerangskik op 'n skinkbord en 'n oorhooflig gooi 'n onheilspellende gloed oor die operasietafel na die tafel getrek Mark het 'n stel van gevind
ou pasiënt teken hul bladsye vergeel aan met ouderdom is die rekords besonders besonders en oneties eksperimente wat die lyn tussen vervaag
medisyne en waansin elke pasiënt s'n rekening het skielik geëindig met geen rekord van ontslag of dood soos hy die bladsye het 'n tjip
s teen sy ruggraat afgeloop die pasiëntbeskrywings het begin lyk soos hom dieselfde lengte dieselfde ouderdom dieselfde bang oë wat 'n flou fluistering hoor agter hom draai Mark om syne flitslig wat die leë kamer verlig Die Whispers het harder geword en verander in desperate pleidooie vir hulp stemme van daardie lank vergeet smeek om vrygelaat te word van hulle ewige pyniging die atmosfeer verdik die lug gelaai met 'n kwaadwillig energie asof die hospitaal self was lewendig sy polsslag in ritme
met Mark's Own Heart The Whispers verskerp Mark dwing om te volg hulle deur die labirint-hospitaal hy het afgeklim in die sub-kelder waar die lug was kouer en die gewig van die Onsigbare oë swaarder flikker die flitslig soos hy bereik 'n swaar metaal deur sy oppervlak geroes en koud om aan te raak daaragter lê die bron van Die Fluister die hart van die hospitaal donker verlede wat hom wink om te ontbloot waarhede te gruwelik om bekend te wees Mark s'n hand sweef oor die deurhandvatsel huiwerend
Die Whispers was nou duidelik sy naam roep het hom vorentoe aangespoor met 'n diep asem stoot hy die deur oop stap in die onbekend in die donker geheime wat lê begrawe in die hospitaal se dieptes waar sy storie sou vervleg met die Skaduwees wat rondgeloop het Sale wat die voortsetting van die verseker
nagskofte onuitspreeklike afgryse verder die geroeste metaaldeur Mark het 'n binnegegaan
verlang na gekry Ward waar die lug dik gevoel van Despair and The Echoes van lyding was die smal gang gevoer
met geslote deure wat elk 'n aangetaste naam dra bord wat dui op die identiteite van diegene wat een keer die kamers beset het soos hy vorentoe beweeg het die fluisterstemme gegroei in intensiteit nou gemeng met die klanke van verre snikken en die geklink van kettings elke stap het Mark Dieper In die geneem
Hart van die wyk waar die lig van sy flitslig blykbaar ingesluk te word deur die onderdrukkende Duisternis waarmee die mure bedek was vervaag tekeninge en desperaat krabbels wat dui op die w
aansin en pyn wat die plek waar hy deurgedring het opgemerk dat die vloer skuins was afwaarts lei hom na 'n ondergrondse vlak wat was was nie op enige van die hospitaal se amptenaar bloudrukke wat Mark se afkoms hom gebring het na 'n groot grotkamer waar die lug was verouderd en die reuk van verval oorweldigend in die middel van die kamer het 'n massiewe gestaan
Kontrapsie wat soos 'n antieke lyk medies apparaat sy doel lank vergete omring deur 'n kring van ouds elektriese lampe wat flikker met
tussenposes het kettings van die gehang
plafon sommige eindig in handboeie ander in gereedskap waarvan Mark net kon raai by Die Whispers is nou vervang deur 'n laagtepunt dreunende gesang wat uit die skaduwees voortspruit wat net buite bereik gedans het van die flikkerende ligte het Mark 'n gevoel
trek na die middel van die kamer waar 'n oop Grootboek op 'n gelê het
voetstuk sy bladsye gevul met noukeurige inskrywings in 'n handskrif That Het toenemend gegroei woedend terwyl hy die inskrywings l
ees Mark besef hy kyk na 'n logboek besonderhede van die hospitaal se afkoms in waansin die inskrywings het gepraat van 'n dokter wie se obsessie met verlangende dood gelei het tot grotesk eksperimente wat wetenskap en die saamsmelt
Okkulte in 'n soeke na onsterflikheid die laaste inskrywing was 'n waansinnig gekrabbel praat van 'n deurbraak wat sou change die stof van die lewe en dood vir altyd 'n geluid agter hom hoor Mark draai om 'n skaduagtige figuur by die verste punt van die kamer flikker
sy vorm soos 'n kersvlam in die wind die figuur wys na 'n versteekte deur agter die apparaat waar die gesang gelyk het ontstaan toe Mark die deur nader oopgekraak en 'n trap onthul spiraal af in die duisternis, sy einde verloor in sig met elke tree afwaarts die temperatuur het gedaal en die gesang gegroei harder nou begelei deur 'n ritmiese klop soos 'n hartklop die trap geëindig in 'n groot ondergrondse kamer waar die lug met die energie vibreer van die Unseen chants by die kamer senter was
'n altaar en daarbo 'n leemte in die lug polsend met 'n donker energie wat gelyk het om asem te haal in ritme met Mark se eie hart dit was die hart van die hospitaal geheim 'n plek waar die Sluier tussen lewe en dood was dun en waar merk sal meer skrikwekkende waarhede ontbloot as wat hy die verhaal van die kon voorstel
nagskof was besig om te ontvou in 'n verhaal van Vergete Gruwels waar die verlede en teenwoordig was vervleg wat Mark Deeper in die afgrond van die hospitaal se spookagtige Legac
y Beyond The Rusted door Mark het 'n binnegegaan
groot ondergrondse kamer dof verlig deur flikkerende ligte wat werp langwerpige skaduwees oor die mure die lug was dik met stof wat die reuk van vorm dra en iets meer Sinistere stank van verval wat gelyk het om te sypel uit die fondamente van die bou rye verwaarloosde toerusting en lêers besaai die area wat hierdie deel van die voorstel
hospitaal was eens sentraal tot sy donkerste bedrywighede soos hy dieper gewaag het Mark's voetstappe weergalm v
an die klip af mure die geluid wat na hom terugbons as as gejaag deur onsigbare entiteite Die Gefluisteringe wat hom hierheen gelei het, was nou stil vervang deur 'n tasbare spanning wat sy flitslig die kamer gevul het het oor die kamer gevee onthullende reeks van selle met yster kroeë soos dié wat in Ou asiele gebruik word terwyl hy binne-in loer, sien hy oorblyfsels van beperkings en vervaagde tekeninge op die mure wat dui op die wanhoop van voormalige insittendes in die middel van die kamer h
et 'n groot verouderde masjien gestaan, sy doel onduidelik sy ontwerp was vreemd a bisarre samesmelting van medies apparaat en iets veel meer Arcane toe Mark nader kom, neurie die masjien na lewe onverklaarbaar flikker sy ligte in 'n volgorde wat vir hom gelyk het nader gedwing deur 'n onbekende mag Mark het gevind dat hy uitreik na die masjien sy hand getrek na 'n groot rooi knoppie in sy middel die oomblik sy vingers daarteen die kamer geborsel was gevul met die klank van Masjinerie bekommerni
s tot die lewe resoneer deur die ondergrondse uitspansel het die selle geratel soos as iets binne hulle was Ontwaking en die temperatuur het gedaal asem verander in mis in die koue lug dan die grond onder Mark se voete begin bewe krake versprei oor die vloer gloei met 'n onheilspellende lig uit hierdie splete spookagtige figure hul vorms het skaars na vore gekom waarneembaar soos sweempies rook menslike vorm het hulle na hom toe beweeg hul gesigte verdraai in uitdrukkings van pyn en woede stille
gille ingeëts in hulle bevat Mark Frozen in plek gekyk as hierdie verskynings het om hom gesirkel hul bewegings gesinchroniseer met die polsende ligte van die masjien hulle blykbaar 'n op te voer
ritueel 'n uitvoering herhaalde tyd en weer oor die dekades gebonde aan die siklus van pyniging wat die hospitaal het die lug in die kamer gehuisves het die versperring tussen die verdik
fisiese wêreld en die spektrale ryk Dunner Mark het 'n onsigbare krag gevoel trek aan sy Bewussyn 'n verleidelike fl
uistering in sy gee hom aan om hom te laat gaan om by die aan te sluit
dans van Skaduwees en Lig was dit toe dat hy die ware aard van verstaan het
die hospitaal dit was 'n Nexus 'n plek waar die sluier tussen lewe en dood verby atweede teenwoordig was gevaarlik dun soos die spektrale figure Drew nader die lig van die masjien versterkte giet die kamer in 'n verblindende gloed Mark staan in die hart van dit alles gevang in die oog van 'n storm ruwweg van die hospitaal se donkerste erfenisse wa
artoe die grond voortgegaan het skud die lug wat met die energie resoneer van onvervulde Bestemmings en die lyn tussen werklikheid en Nagmerrie vaag stel die verhoog vir verder Openbarings en gruwels in die voortgaande sage van die nagskof soos Mark stap deur die deuropening 'n koue rukwind het sy flitslig geblus en hom gedompel in die donker het sy oë gespanne na pas aan, maar die Swartheid was ondeurdringbaar was die lug dik met die reuk van muf en iets 'n stank van verval wat hom laat gag het
hy vroetel in sy sak vir syne ligter sy vingers bewe soos hy het 'n vlam aan die brand gesteek wat 'n swak gloed gegooi het rondom hom was die kamer baie veel groter as enige ander in die hospitaal met plafonne wat in die verdwyn het
duisternis daarbo in die flikkerende lig Mark kon buitelyne van groot gedrapeer sien
vorms soos massiewe kokonne wat aan hang
die plafon swaai liggies asof dit geroer word deur sy teenwoordigheid was die Whispers harder hier 'n kakofonie van stemme wat gevul het di
e spasie wat van die weergalm
mure geteken deur 'n onverklaarbare Force Ark het die lig dieper in die kamer inbeweeg van sy aansteker af oor die gedans
oppervlaktes wat 'n blik op die openbaar
kamer inhoud rye tenks gevul met 'n troebel vloeibare elkeen bevat skaduagtige figure binne geskors toe hy een van nader
die tenks die figuur binne geroer druk 'n hand teen die glas sy kenmerke verwronge maar onmiskenbaar mens verskrik maar nie in staat om weg te kyk nie Mark het besef dat dit nie net was
nie
eksperimente hulle was mense wat vasgevang was tussen lewe en dood in 'n verdraaide vorm van bewaring die hospitaal het dit gelyk het ondenkbare gruwels uitgevoer speel God met sy lewens pasiënte The Whispers het dringend geword huil die kamer lyk asof dit pols met 'n lewe van sy eie die figure in die tenks trou hul bewegings meer desperaat Mark voel 'n stygende paniek 'n gevoel dat die kamer was besig om toe te maak hom dat die duisternis self lewend was en kwaadwillig vir vir vir toe hy om
gedraai het om die lig van syne te vlug aansteker verlig 'n sentrale tenk groter en meer versier as die ander binne 'n figuur het sy kenmerke verduister deur die kolkende vloeistof maar sy oë helder en bewus vasgesluit op Mark 'n diep resonante stem het deur die gebreek
kakofonie wat direk met hom praat weef verhale van die hospitaal se donker geskiedenis sy sondes en geheime Die Stem beloof Mark antwoorde hom verlei met kennis van wat lê Anderkant die Sluier van die dood en bied hom 'n plek in
die hospitaal se Legacy it spoke van 'n groot ontwerp 'n lot waarvan Mark nou deel was van 'n lot waarvoor gewag het hom sedert die hospitaal sy eerste aanspraak gemaak het slagoffers met die Stem se laaste woorde die tenks het begin om die klank te kraak wat weerklink soos donderweer in die beperkte ruimte die vloeistof het op die vloer gesypel en die bewaarde figure het begin hul bewegings stadig na vore kom en doelbewus asof jy wakker word uit 'n lang Slumber Mark staan Bevrore vasgevang tu
ssen die begeerte om te ontsnap en die trek van die Voice's belowe die hospitaal min geheime het gewin om hom 'n plek in sy te bied
spookagtig geskiedenis as die lyn tussen die lewendes en die dooies wasig maak die verhoog vir die volgende hoofstuk van die nagskof alleen waar die ware gruwel net was begin deur die deuropening Mark het 'n groot ondergrondse binnegegaan kamer wat uit plek onder gelyk het die afgeleefde hospitaal was die kamer sirkelvormig met mure gevoer met argaïese simbole en fl
ou gloeiende inskripsies wat gepols het asof asemhaal in die middel het 'n klip gestaan altaar bo-op wat 'n versameling van lê
antigekwalifiseerde medies instrumente en verbleikte foto's van mense wie se oë blykbaar syne volg elke beweging Die Whispers het saamgesmelt in 'n enkelvoud resonante stem wat in 'n taal praat Mark kon nog nie die gevoel verstaan nie ontstellend bekend soos hy naderkom die altaar het die foto's begin verander morphing in beelde van die hospitaalpersoneel en pasiënt
e wat elkeen meer verskyn gepynig as die vorige toe Mark se eie beeld het op hulle verskyn waarin hy terugdeins gruwel om die te laat val
flitslig wat wisselvallig flikker voordat hy uitsterf en hom inlos duisternis in die pikswart The Voice meer gegroei dring daarop aan dat sy kadens ooreenstem met die vinniger klop van Mark se hart die grond onder hom het gebewe asof die die basis van die hospitaal was reageer op sy teenwoordigheid vanuit die duisternis kon hy die intense blik voel van onsigba
re entiteite hul aandag gefokus heeltemal op hom die lug om hom verdik gelaai met 'n kwaadwillige energie wat beloftes van gefluister het
onuitspreeklike geheime en verborge waarhede wat buite die greep van die San gelê het verstand gedryf deur 'n onverklaarbare dwang Mark voel hoe sy hande beweeg na die klip altaar Gelei deur 'n mag wat hy nie kon nie sien of weerstaan sy vingers geborsel teen die koue gladde oppervlak nasporing die buitelyne van die instrumente en foto's elke aanraking wat f
litse bring van herinneringe wat nie syne was nie eie vlugtige beelde van operasies eksperimente en rituele wat die vervaag het
lyn tussen wetenskap en die Okkulte as die herinneringe het oorstroom in die kamer het begin om die mure te verander blykbaar strek opwaarts en strek tot in 'n afgrond wat die wette van fisika uitgedaag het en argitektuur het die simbole gegloei helderder Verlig 'n pad wat gelei het dieper in die hart van die hospitaal begrawe geskiedenis na 'n waarheid wat bedreig het
om die stof van te ontrafel
realiteit verplig om die pad te volg merk geloop elke tree vorentoe neem hom verder uit die wêreld wat hy geken het en dieper in 'n realm of Endless Night die stem nou duidelik en bevel het gepraat van 'n lang lot voorspel van 'n konvergensie van verlede en geskenk wat 'n katak pmic sou ontketen
Dwing op die wakker wêreld terwyl hy dieper die kamer gewaag uitgebreide onthullende deure na verlate Wyke weerklink elk met die oorblyfsels van pyn en wanhoop en gange wat in
'n spiraal ontstaan het afwaarts in die ingewande van die Aarde waar die hospitaal se donkerste geheime lê wag om opgegrawe Mark se reis te wees in die afgrond het Net Net gehad Begin die lyn tussen Nightmare en werklikheid vervaag terwyl hy in die delf
Hart van die gruwel wat gefloreer het in die Shadows of the Night Shift alleen in die dieptes van die ondergrondse kamer Mark's gedagtes wankel op die randjie van waansin The Haunting Whispers het gegroei tot oorverdowend Gebrul wat die hospit
aal se donkerste onthul geheim dit was 'n kanaal tussen die lewendes wêreld en 'n ryk van onuitspreeklike afgryse die eksperimente en rituele wat uitgevoer is binne sy mure is ontwerp om te breek hierdie skeiding deur die personeel en geduld te gebruik as onwillig deelnemers as die waarheid ontrafel Markus het sy rol in hierdie maab Legacy verstaan
hy was nie net 'n nagwag nie, maar die laaste sleutel in 'n eeue oue oue legkaart gekies om die breuk te verseël of te wees daardeur verteer met elke
vesel van hom skree vir ontsnapping Mark's besluit verhard hy het geweier om dit toe te laat siklus van pyniging gaan voort met die versameling van die laaste stukke van sy moed Markus het die altaar genader die lug het gekraak met eldrich energie die simbole op die mure polsend met 'n sinistere lig wat hy besef dat om die te beëindig
nagmerrie hy moet die rituele omkeer wat die hospitaal aan die ander gebind het ryk met behulp van die antieke mediese instrumente Ark het begin om die af te bree
k
altaarstuk deur deel elke aksie wat die bindings ongedaan maak wat die wêrelde saamgebind het die entiteite wat in die skaduwees geskuil het na vore gekom hul vorme te groulik en mal om te aanskou probeer om sy pogings met die kamer wat in duie stort om hom het Mark 'n desperate eindstryd gemaak Vernietig die altaar heeltemal a verblindende lig het uitgebreek en die stilgemaak
stemme en die entiteite terug te verban na hul domein die hospitaal gebewe sy struktuur nie in staat om weerstaan di
e sluiting van die skeur en begin verkrummel Mark het deur die gejaag
disintegrerende gange wat puin ontwyk en val deur die eroderende vloere hy het uit die hospitaal gekom as die eerste lig van dagbreek het oor die lug gekruip agter hom ontplof die gebou sink die aarde in en neem sy geheime en Gruwels daarmee as die son opkom weg het die Shadows of the Night Mark gestaan alleen te midde van die ruïnes uitgeput maar lewendig die hospitaal en sy nagmerrie Nalatenskap is weg verseël onder die g
rond waar hulle nie meer skade kan aandoen nie die lewende Mark se beproewing was verby maar die herinneringe van daardie nag sou spook hom vir ewig 'n herinnering aan die dun sluier tussen werklikheid en die gruwels wat loer in die onsigbare hoeke van die wêreld
Comments