Sydney, Australia Walking Tour - 4K60fps with Captions - Prowalk Tours

Dag maat, welkom by Sydney, Australië se sonnige strandstad! Ons begin ons stap by een van Sydney se mees ikoniese besienswaardighede, die Sydney Opera House. Dit is reg op Sydney Harbour geleë oorkant die ewe bekende Harbour Bridge. Jy kan saam met hierdie toer volg deur op die skakel na die kaart in die videobeskrywing te klik. Terwyl jy op jou TV kyk, kan jy ook toegang tot die 'hoofstukke' vir hierdie video kry deur die UP-sleutel op jou TV se afstandbeheer te druk. Die Operahuis is een van

die mees kenmerkende meesterstukke van 20ste eeuse argitektuur. Dit is ontwerp deur Deense argitek Jørn Utzon en voltooi deur 'n Australiese argitekspan onder leiding van Peter Hall. Langs die Operahuis is die sentrale sakekern van Sydney. Die gebou is op 20 Oktober 1973 formeel deur koningin Elizabeth II geopen. Vanjaar vier die Operahuis sy 50ste bestaansjaar en gooi sy deure vir die hele gemeenskap oop. Sydney Harbour Bridge is die bynaam "The Coathanger" vanweë sy boogvormige ontwerp. Bouwer

k het in 1923 begin en die brug het in 1932 geopen. Die Operahuis beslaan die hele Bennelong Point, tussen Sydney Cove en Farm Cove. Sydney Harbour Bridge is die agtste langste spanboogbrug in die wêreld. Daar was verskeie struikelblokke tydens die bouproses van die Operahuis, insluitend begroting en skedulering oorskryding en die bedanking van argitek Utzon. Die gebou huisves verskeie opvoeringslokale en bied tot 1 500 vertonings per jaar aan. Meer as 1,2 miljoen mense woon elke jaar vertonings

by die Operahuis by. As een van die gewildste toeriste-aantreklikhede in Australië, word die terrein jaarliks ​​deur meer as 8 miljoen mense besoek. Die Sydney Operahuis het op 28 Junie 2007 'n UNESCO-wêrelderfenisgebied geword. Die ikoniese kontemporêre gebou is gebou met 'n reeks groot voorafvervaardigde beton 'skulpe'. Hierdie skulpe, elke gedeelte van 'n sfeer van 75,2 meter radius, vorm die dakke van die struktuur. Elke afdeling weeg tot 15 ton. Die hoogste punt van die dak is 67 meter bo

seevlak, ongeveer dieselfde as 'n 22-verdieping gebou. Die dopdakke is bedek met 1 056 006 teëls in twee kleure: glanswit en mat room. Die teëls is deur die Sweedse maatskappy Höganäs AB vervaardig. Die gebou het ook glasgordynmure en 'n bekleding van panele wat saamgestel is uit pienk graniet wat by Tarana gegrawe is. Ek wil graag die Sydney Operahuis bedank dat hulle my toegelaat het om hier te verfilm. Die twee grootste lokale binne die Operahuis is die Konsertsaal, met 2 664 sitplekke, en di

e Joan Sutherland-teater met 1 507 sitplekke. Die konsertsaal huisves die Sydney Opera House Grand Organ, die grootste meganiese spooraksie-orrel ter wêreld, met meer as 10 000 pype. Ons gaan nou in die rigting van Sydney se hoof-veerbootterminal, Circular Quay, stap. Sydney Harbour Bridge ondergaan konstante instandhouding en ingryping. Die brug se staalwerk wat verf verg, is 'n gesamentlike 485 000 m2 of die ekwivalent van sestig sokkervelde. Ons stap nou om Circular Quay, 'n hawe en voormalig

e werkende hawe. Die gebied is nou 'n internasionale passasiersvaarthawe, openbare piazza en toerisme-aantreklikheid. Die sone bestaan ​​uit wandelpaaie, voetgangersentrums, parke en restaurante. Dit is ook 'n vervoerkern met veerbootkaaie, bushaltes en 'n spoorwegstasie. Die gebied word dikwels die 'poort na Sydney' genoem. Die Aboriginal-naam vir Circular Quay is Warrung, wat 'Klein kind' beteken. Circular Quay het wonderlike uitsigte oor die Sydney Harbour Bridge en die Sydney Opera House en

is 'n gewilde plek om die oujaarsaandvuurwerke te besigtig. Sydney Cove, waar Circular Quay geleë is, was die aanvanklike landingsplek van die Eerste Vloot van Britse koloniste op 26 Januarie 1788. Die goewerneur het sy tydelike seilhuis aan die oostekant van die inham laat oprig. Die westelike oewer van Circular Quay het die middelpunt van Sydney se vroeë nedersetting geword. Hierdie nedersetting was die middelpunt waaruit die stad Sydney rondgegroei het. Die eerste werf aan die oewer van Sydne

y Cove dateer waarskynlik van ongeveer 1792. In 1802 is dit vervang met 'n houtraamwerf wat later King's Wharf en Queen's Wharf genoem is. Laat 18de-eeuse Skotse grondwetlike hervormer Thomas Muir het 'n kothuis gehad op wat nou Circular Quay is. Die oostekant van die inham het in die vroeë jare van die kolonie grootliks onbewoon gebly. Die westelike oewer was eerder besiger danksy sy ligging langs die oorspronklike nedersetting. Circular Quay is tussen 1837 en 1844 gebou deur die suidelike gebi

ed van Sydney Cove met 'n kunsmatige kuslyn te herbou. Die hawe was oorspronklik bekend as "Semi-Circular Quay", omdat dit sy werklike vorm weerspieël het, maar die naam is gerieflikheidshalwe verkort. In die eerste helfte van die 19de eeu was Circular Quay 'n belangrike kommersiële skeepvaartsentrum. In die 1870's het kommersiële skeepvaartaktiwiteite egter wegbeweeg omdat die hawe te klein geword het. Met die gebrek aan kommersiële skeepvaart het die hawe toenemend vir passasiersvervoer gebrui

k geword. Die eerste veerbootwerf is in 1879 aan die suidelike oewer gebou. Vanaf die 1890's het veerbootterminale die hawe oorheers, en Circular Quay het die middelpunt van Sydney se veerbootnetwerk geword. Die Sydney Cove-passasiersterminaal is tussen 1958 en 1960 gebou om die toenemende aantal veerbootpassasiers te akkommodeer. Die gebou is opgeknap in 1988, 2000 en 2014. In die 1950's is East Circular Quay herontwikkel en sy wolstore is vervang met modernistiese kommersiële geboue. Cadmans C

ottage is een van die min oorblywende geboue uit die eerste 30 jaar van die kolonie. Sydney se hoogtebeperking op geboue is in 1959 van 46 tot 279 meter verhoog, en verskeie van Sydney se eerste wolkekrabbers is rondom Circular Quay gebou. Besoekers kom nou na Circular Quay om na Sydney se Museum van Kontemporêre Kuns en die City of Sydney-biblioteek in die erfenis-gelyste Doeanehuis te gaan. In 2019 is verskeie eiendomsontwikkelings deur die private sektor begin. The Rocks is 'n historiese woon

buurt in die skadu van die Sydney Opera House. Die gebied is opgebou kort ná die kolonie se vorming in 1788. Die eerste geboue is in 'n volkstaal gebou en gemaak van wattel en vlek met grasdakke. Latere geboue is gebou met behulp van plaaslike sandsteen, wat aanleiding gegee het tot sy naam, die Rocks. Aan die begin het die gebied 'n swak reputasie gehad en is dit gereeld deur matrose en prostitute besoek. Vanaf 1790 het baie Aboriginals ook verhuis om in die gebied te woon. In 1823 het die gebi

ed ongeveer 1 200 inwoners gehad. Die distrik het sy rowwe reputasie behou tot omstreeks die 1870's en teen die vroeë 20ste eeu was die geboue vervalle en in verval. In 1900 was daar 'n epidemie van die plaag en die regering het gevra vir die sloping en heropbou van behuising in die gebied. Honderde geboue is afgebreek, maar die slopingswerke is teen die begin van die Eerste Wêreldoorlog gestaak. Later, in die 1920's, is nog baie honderde huise gesloop tydens bouwerk vir die Sydney Harbour Bridg

e. Die sloping het voortgegaan, maar in 1971 het 'n groep plaaslike inwoners die Rocks Residents Group gestig om die planne teë te staan. Vandag is die Rocks 'n betreklik gentrified area met straatmarkte en sjiek kafees. Ten spyte daarvan dat dit nie die hoofstad van Australië is nie, is Sydney die mees bevolkte stad in die land. In Junie 2021 was Sydney se geraamde bevolking meer as 5,2 miljoen. Sydney is die hoofstad van die staat Nieu-Suid-Wallis. Sydney is aan Australië se ooskus geleë en om

ring Sydney-hawe. Die stad strek oor 70 km, van die Blouberge in die weste tot Hawkesbury in die noorde en die Royal National Park in die suide. Inwoners van Sydney word 'Sydneysiders' genoem. Sydney het verskeie byname, insluitend 'Emerald City' en 'Harbour City'. Die eerste setlaars van die gebied waar Sydney nou lê, was Aboriginale Australiërs. Hierdie mense het van Noord-Australië en, voor dit, Suidoos-Asië gekom. Klippies wat in die weste van Sydney se gruissedimente ontdek is, dui op moont

like nedersetting van 45 000 tot 50 000 jaar gelede. Voor die aankoms van die Britte was daar ongeveer 4 000 tot 8 000 Aboriginal mense in die groter Sydney-streek. Die Aboriginal-bewoners het oorleef op visvang, jag en kos soek. Aboriginal clans wat aan die kus gewoon het, het op seekos staatgemaak vir hul dieet, terwyl hinterland clans wouddiere en -planne geëet het. Die stamme het verskillende gereedskap en wapens gehad wat van klip, hout, been en skulp gemaak is. Clans het ook duidelike ligg

aamsversierings, haarstyle, liedjies en danse gehad. Aboriginal-kultuur was ryk aan seremonies en 'n geloofstelsel gebaseer op voorvaderlike, totemiese en bonatuurlike wesens. Lede van verskillende stamme wat verskillende tale praat, het saam aan verskeie seremonies deelgeneem. Dit het handelsbetrekkinge, huwelike en stam-alliansies bevorder. Campbell's Cove is vernoem na 'n sakeman genaamd Robert Campbell. Hy het in die middel van die 19de eeu pakhuise in hierdie gebied gebou om wol, suiker, wa

lvisolie en robvelle te stoor. Hierdie sandsteengeboue het behoue ​​gebly en huisves nou restaurante en kroeë. Britse ontdekkingsreisigers het die eerste keer inheemse Australiërs op 29 April 1770 teëgekom. Luitenant James Cook het by Botany Bay geland en lede van die Gweagal-stam ontmoet. Die twee stamlede het beswaar gemaak teen die landing en die Britse ontdekkingsreisigers gekonfronteer. Tydens die konfrontasie is een van die Aboriginals geskiet en gewond. Die Sydney Harbour Bridge is die wê

reld se breedste langspanbrug, op 48,8 meter. Die brug dra spoor-, voertuig-, fiets- en voetgangerverkeer. Die pad wat die brug oorsteek, staan ​​bekend as die Bradfield-hoofweg en is sowat 2,4 km lank, wat dit een van die kortste snelweë in Australië maak. Die betonpylone aan weerskante van die brug is 89 meter hoog en in graniet gevorm. Die pylone is deur die Skotse argitek Thomas S. Tait ontwerp. Ongeveer 250 Australiese, Skotse en Italiaanse klipkappers het tydens die bouwerk na 'n tydelike

nedersetting 300 km suid van Sydney verhuis. Daar het hulle sowat 18 000 m3 graniet vir die brugpylone gegrawe. Die kanon dateer uit wapentuig wat in die 1850's geïnstalleer is om die stad te beskerm. Hierdie area staan ​​bekend as Dawes Point Battery en is 'n erfenisterrein. Dawes Point Battery is gebou en gewysig van 1791 tot 1925. Hierdie kunswerk word Still Life with Stone and Car genoem en is deur Jimmie Durham. Walsh Bay is vernoem na Henry Deane Walsh, die hoofingenieur van die Sydney Har

bour Trust. Walshbaai was histories 'n werkende hawe en die werf is van 1912 tot 1921 gebou. Nou is die geboue egter omskep in woonstelle, teaters, restaurante, kafees en 'n hotel. Na herontwikkeling het die Sydney Theatre Company in die 1980's amptelike verblyf daar geneem. In 2015 het die gebied 'n groot kuns-sentrum en opvoeringsgebied geword. Die Roslyn Packer-teater, geleë in Walshbaai, bied wêreldklasvertonings van drama en dans aan. Die Aboriginal name van hierdie gebied is Tar-ra en Tull

agalla. Barangaroo Reserve is 'n welige park reg op die waterfront. Die park bied baie stap- en fietsryroetes met skilderagtige uitsigte. Die gebied was eens een van die stad se oudste industriële terreine. Dit is nou 'n ses hektaar groen ruimte vir Sydneysiders. Die park is die tuiste van meer as 75 000 inheemse bome en struike. Baie plaaslike inwoners kom hierheen om te gaan hardloop, die inhamme verken en piekniek hou. Die reservaat is ontwerp deur die Australiese landskapargitekte Johnson Pi

lton Walker in samewerking met die VSA-gebaseerde Peter Walker & Partners. Nawi Cove is 'n soort kuslyn-amfiteater met 'n breë grasperk wat deur bome geskadu word. Die reservaat is vernoem na Barangaroo, 'n Cammeraygal-vrou wat 'n belangrike figuur in die vroeë dae van koloniale Sydney was. Die reservaat is vol Aboriginal en kulturele geskiedenis en is 'n gebied van groot belang vir Australiërs van alle agtergronde. Die plantskema in die reservaat het gepoog om die plantegroei van voor Europese

nedersetting te vervang. Wulugul Walk is 'n gesamentlike fietsry- en staproete langs die voorstrand. Vir 'n lang tyd was hierdie gebied ontoeganklik aangesien dit 'n privaat nywerheidsperseel was. Dit is die Crown Towers Sydney, 'n 5 ster hotel. Toe Brittanje sy Amerikaanse kolonies in 1783 verloor het, het hulle 'n kolonie hier by Botany Bay gestig. In 1788 het kaptein Arthus Phillip by Botany Bay aangekom met die Eerste Vloot van 11 skepe. Hierdie skepe het meer as duisend setlaars vervoer, in

sluitend 736 gevangenes. Barangaroo Wharf bied toegang tot openbare vervoer soos veerbote. Dit is ook vol gewilde restaurante en kroeë. Die Eerste Vloot het na Port Jackson verhuis en 'n nedersetting by Sydney Cove op 26 Januarie 1788 gestig. Dit is Barangaroo House, 'n drie-vlak restaurant en kroeg met skouspelagtige uitsigte. Die Eerste Vloot het verkies om hierheen na Sydney Cove te verhuis omdat dit 'n varswatertoevoer en 'n veilige hawe verskaf het. Sydney Cove was bedoel om 'n selfversorge

nde strafkolonie te wees deur die omliggende grond te bewerk. Kort voor lank het gevangenes gevind dat die grond arm was en dat die oeste misluk het, wat gelei het tot baie jare van honger en voedselrantsoenering. Die voedselkrisis het eers geëindig met die aankoms van die Tweede Vloot in die middel van 1790 en die Derde Vloot in 1791. Veroordeeldes het gedeeltes grond in meer vrugbare gebiede gekry en teen 1804 was die kolonie selfonderhoudend. In April 1789 het 'n pokke-epidemie Sydney getref

en ongeveer die helfte van die inheemse bevolking doodgemaak. Darling Harbour, net buite die sakekern, is 'n ontspannings- en voetgangersgebied. Die hawe is vernoem na luitenant-generaal Ralph Darling, wat goewerneur van Nieu-Suid-Wallis was van 1825 tot 1831. Oorspronklik was die gebied bekend as Long Cove, maar daar is algemeen na verwys as Cockle Bay tot 1826 toe goewerneur Darling dit na homself herdoop het. . Hierdie gebied was oorspronklik deel van Sydney se kommersiële hawe. Die oostelike

kant het bekend geword as The Hungry Mile, met verwysing na die waterkantwerkers wat werk langs die werf soek. Darling Harbour is die tuiste van verskeie groot besienswaardighede, insluitend Madame Tussauds, Sydney Aquarium en Sydney Wildlife World. Die oostekant van Darling-hawe ondergaan 'n beduidende herontwikkelingsprojek. Ek het hierdie hekke gesien terwyl ek loop en was nuuskierig oor hul doel. Dit het vreemd gelyk om van die brug af te hek. Die gebou hieronder is die Australiese Nasional

e Maritieme Museum. Ek het 'n oomblik hier stilgehou om die uitsig in te neem en toe oorgekyk en 'n klein skare mense gesien. Hierdie Pyrmont-brug staan ​​bekend as 'n swaaibrug omdat die middelste gedeelte 90 grade draai om skepe te laat verbygaan. Die brug gaan nou oop. Die eerste Pyrmont-brug is op 17 Maart 1858 geopen, en was 'n houtstapelbrug met 'n ystersentrum 'swaaipaneel' om skepe deur te laat. In die eerste twee weke het 20 000 voetgangers die een sent tol betaal. Die hout Pyrmont-brug

het verdwyn met die konstruksie in 1902 van 'n nuwe staalbrug wat 33 maande geneem het om te bou en betyds voltooi is om Sydney se eerste motors te akkommodeer. Pyrmont-brug neem ongeveer 60 sekondes om heeltemal oop te maak tot 83 grade. In 1981 het die Wran-regering beveel dat die brug gesloop moet word, maar het later hierdie besluit teruggetrek. Die brug is op 7 Augustus 1981 vir voertuigverkeer gesluit. Tussen 1988 en 2013 het die brug die verhoogde Sydney Monorail gedra, wat tussen Darlin

g Harbour en die Sydney sentrale sakekern gereis het. Die eenspoorspoor het op 'n spilpunt gerus wat die spoor toegelaat het om stil te bly terwyl die brug onderdeur geswaai het. Die spilpunt het die monorail toegelaat om voort te gaan om die brug oor te steek selfs wanneer die brug oopgemaak is. Ná die einde van die monorail se 25 jaar van bedryf in Julie 2013, is die monorailspoor van die brug verwyder. Ons nader nou die Sydney Wharf Marina, Sydney se luukse boot- en seiljagplekfasiliteit. Dit

is 'n tydelike uitstalling. Agter die uitstalling is die Windjammer Sailor-beeldhouwerk, wat hier in 2016 onthul is. Dit bring hulde aan matrose in die 19de en vroeë 20ste eeue wat dikwels hul lewens in gevaarlike weer gewaag het om windskepe (windjammers) te seil wat kritieke vragte in en uit Australiese hawens vervoer na vreemde lande. Hierdie eerste vaartuig is die Commonwealth Lightship 4 Carpentaria, 'n drywende onbemande vuurtoring wat in 1917 gebou is. Dit was geanker op plekke waar 'n p

ermanente lig nie gebou kon word nie, totdat dit in 1985 afgetree is. Langs die vuurtoringboot is die James Craig, 'n oorspronklike seilskip uit 1874. Daar is net vier 19de-eeuse barke oor in die wêreld wat in staat is om te vaar. James Craig is die enigste een in die Suidelike Halfrond en die enigste een wat die algemene publiek gereeld see toe vervoer. Van die ses museums wat direk deur die federale regering bedryf word, is die Australiese Nasionale Maritieme Museum die enigste een wat buite d

ie Australiese hoofstadgebied geleë is. Die dak van die museum is gevorm om die beeld van golwende seile op te roep. Hierdie skip is 'n replika van die HMB Endeavour, 'n Britse Koninklike Vloot-navorsingsvaartuig wat luitenant James Cook na Australië en Nieu-Seeland beveel het op sy eerste ontdekkingsreis van 1768 tot 1771. Hierdie veerboot sal weer aan die ander kant van Darling Harbour stop terugkeer na Circular Quay. Die meeste dae staan ​​Endeavour by die werf wat oop is vir besoekers, maar

dit neem gereelde reise langs die Australiese kus. Een kaartjie kry jy aan boord van al die skepe in die museum. Die oorspronklike skip is in 1768 in gebruik geneem en in 1774 uit diens gestel. Die ander twee hoofvaartuie in die ANMM-skeepversameling is die vernietiger HMAS Vampire en die duikboot HMAS Onslow. Die HMAS Onslow is een van ses Oberon-klas duikbote, wat in 1999 uit diens gestel is en voorheen deur die Royal Australian Navy bedryf is. HMAS Vampire was die derde van drie Australies-ge

boude Daring-klas vernietigers wat in die Royal Australian Navy (RAN) gedien het. Hierdie kleiner vaartuie kan besigtig word, maar nie aan boord gegaan nie. Die Nasionale Maritieme Museum-gebou is ontwerp deur Philip Cox en is in 1991 geopen. Die museum was aanvanklik veronderstel om in 1988 te open, maar is vertraag deur konstruksiekoste en meningsverskille tussen die staat en federale regerings oor befondsing. Die museum kyk na die verband tussen inheemse Australiërs en die see, die navigasie

van Australiese waters, seereise na Australië en vlootverdediging. Pyrmont-brug is op 28 Junie 2002 by die New South Wales State Heritage Register gevoeg, 100 jaar nadat dit die eerste keer geopen is. Cockle Bay is 'n klein baai in Darling Harbour. Dit is veral bekend vir Cockle Bay Wharf, 'n area van vermaaklikheidsplekke, restaurante, kroeë en klubs. Hierdie gebied het begin as 'n terrein vir baksteenmaak toe die eerste veroordeeldes per boot opgedaag het. Die Eerste Vloot het opgedaag met 5 0

00 bakstene en 12 houtvorms om bakstene te maak. Om die eerste geboue te begin bou, het die setlaars 'n bestendige toevoer van klei en vars water nodig gehad om baksteen te maak. Hierdie gebied is gekies as 'n geskikte terrein en is later herdoop na Kokkelbaai. In die laat 18de eeu het die hele Sydney Cove begin ontwikkel word met openbare geboue en kommersiële ondernemings. Die ICC Sydney Grand Ballroom is Australië se grootste balsaal, met 'n kapasiteit vir 2 000 in 'banketmodus' en meer as 3

500 in 'cocktailmodus'. Die W Sydney-hotel is deur HASSEL-argitekte ontwerp en is op die voormalige IMAX-teaterterrein geleë. Die Darling Harbour Woodward Water Feature is 'n erfenislys en is in 1988 geopen. Ontwikkeling van Sydney Cove is op 'n onbeplande wyse onderneem, en word kenmerkend van Sydney se topografie selfs vandag. Tussen 1810 en 1821 het goewerneur Lachlan Macquarie 'n sleutelrol gespeel in die ontwikkeling van Sydney en Nieu-Suid-Wallis. Hy het 'n bank, 'n geldeenheid en 'n hospi

taal gestig en opdrag gegee vir die bou van paaie, werwe en kerke. Tumbalong Park lê in die hartjie van die Darling Harbour-gebied en is die enigste groot oop ruimte in die area. Om hierdie rede word dit dikwels gebruik vir buiteluggeleenthede soos feeste en kunsuitstallings. Hierdie fonteine ​​is ontwerp om 'n soort stedelike stroom te skep. Die plante in die park is inheemse Australiese blare. Die naam "Tumbalong" is van 'n Aboriginal-taal wat deur die Eora-mense gepraat word en beteken "plek

waar seekos gevind word". Tumbalong-park strek oor 5 hektaar. Die park is 'n wonderlike plek vir kinders met 'n waterglybaan, jumbo-swaaie en 'n 10 meter hoë oerwoudgimnasium. Chinatown is in die suidelike deel van die Sydney Central Business District geleë. Chinese immigrante het so vroeg as 1828 na Sydney gekom. Toe goud in 1851 in die gebied ontdek is, het Chinese immigrasie toegeneem en teen 1855 het daar ongeveer 17 000 hier gewoon. Toe die goudstormloop geëindig het, het baie migrante met

13 000 in Nieu-Suid-Wallis in 1861 agtergebly. Hier dui 'n paifang ('n tradisionele Chinese poort) die tradisionele kern van Chinatown aan. Sedert 2019 is Dixonstraat en ander nabygeleë strate elke Vrydag vanaf 16:00 heeltemal voetganger, om die Vrydagaandmarkte aan te bied. Hierdie markte is lewendige sake propvol stalletjies wat Asiatiese straatkos, nageregte en soetgoed verkoop. Hierdie gebied is sedert die 1920's die middelpunt van Chinatown. Market City is 'n middelpunt van Asiatiese superm

arkte en 'n koshof. Dit is 'n mark met 'n groot verskeidenheid goedere van goedkoop klere tot aandenkings. Paddy's-markte word al 150 jaar in die Haymarket-omgewing gehou. Hierdie mark is oop Woensdag-Sondag van 10:00 tot 18:00. Daar is ook stalletjies met vrugte en groente en seekos en baie plaaslike inwoners kom hier om inkopies te doen. Teen 1840 het Britse setlaars in Nieu-Suid-Wallis tot 29 000 toegeneem. In die 19de eeu was Sydney meestal bevolk deur vrye setlaars, inwoners en voormalige g

evangenes. Die bevolking van Sydney en sy voorstede het gegroei van 95 600 in 1861 tot 386 900 in 1891. Die bevolking van Sydney het in 1926 een miljoen bereik wat dit die mees bevolkte stad in Australië maak. In 2021 was Sydney se bevolking 5,2 miljoen met 40 persent wat oorsee gebore is. Net voor, aan die ander kant van die blou muur, is Sydney se Central Station Grand Concourse. Die Grand Concourse bevat platforms 1 tot 15 vir streek- en interstadstreine. Die North Concourse bevat platforms 1

6 tot 25 vir Sydney-treine. Ons gaan nou 'n wandeling deur die Sentrale Sakedistrik (CDB) van Sydney in Georgestraat, een van die besigste strate in die middestad, stap. Regs van ons is die Christ Church St Laurence. Dit was die eerste Anglikaanse kerk in die stad wat deur 'n biskop ingewy is en is die tweede oudste van die stad se Anglikaanse kerkgeboue wat nog in gebruik is. Georgestraat verbind 'n aantal van die stad se belangrikste geboue en gebiede. Hier is meer hoë geboue in Georgestraat a

s in enige ander straat in Australië. Onder Australië se 100 grootste genoteerde maatskappye is meer hier geleë as in enige ander straat. Die oorsprong van Georgestraat lê in die uitleg van die Sydney Cove-kolonie. Kaptein Arthur Phillip het die gevangenes en mariniers op die rotsagtige westelike hange van die baai geplaas. Daar was 'n paadjie wat van die gevangenes se kamp by die Rocks na baksteenput naby wat nou Sentraalstasie is, gelei het. Hierdie baan wat uiteindelik Georgestraat geword het

, is een van die twee oorspronklike deurpaaie, saam met die baan wat Brugstraat geword het. Ons kruis nou Hay St. Hierdie treine is deel van die Light Rail. Hierdie een eindig by Circular Quay, die hoof veerbootterminal waar ons hierdie toer begin het. Om met die trein te ry, tik eenvoudig jou kredietkaart of Opal-kaart op die kaartskandeerder voor jy ingaan en weer nadat jy uitklim. As jy aan die begin tik en dan vergeet om af te tik aan die einde van jou reis, sal jy die verstektarief vir 'n o

nvolledige reis gehef word. Hierdie Tap On Tap Off-stelsel is die standaardprosedure hier in Sydney vir alle openbare vervoer insluitend treine, busse en veerbote. Hier aan ons linkerkant is die Sentrale Baptiste Kerk, die vroegste Baptiste Kerk wat in NSW gevestig is. Die eerste predikant van die kerk in 1836 was ds John Saunders wat uit Engeland gekom het om die nuwe en verpandende gemeente te bedien. Die Kerk het Sondag vier dienste in verskeie tale, insluitend Engels (11:00), Kantonees (09:0

0 en 16:30) en Mandaryns (09:00). In onlangse jare is 'n lewendige Thaise bediening ontwikkel met byeenkomste wat om 12.30nm. begin. In 1937 het Frank Jenner hom daartoe verbind om elke dag tien verskillende mense in Georgestraat van Christenskap te vertel. Hy het dit 28 jaar lank gedoen en met meer as 100 000 mense gepraat. Die Ligspoorlyn deur Georgestraat het dienste in Desember 2019 begin. Op 8 Desember 1899 is 'n elektriese tremlyn langs Georgestraat na Harrisstraat oopgestel. Dit het die t

radisionele afhanklikheid van perde en menslike voete verminder. In 1959 is die trems deur dieselbusse vervang. Dit is die 3 Wise Monkeys Pub. ’n Sydney-ikoon sedert 2000. Georgestraat was tot Oktober 2015 die besigste straat in Sydney wat die aantal busse per uur betref. In reaksie op toenemende busopeenhoping in die SSK, het die NSW-regering op 13 Desember 2012 'n verbintenis aangekondig om 'n ligte spoor vanaf Circular Quay af in Georgestraat na die Sentrale stasie te bou voordat hulle ooswaa

rts na Kensington en Randwick gaan. Vanaf 2021 is hierdie deel van George St tussen Bathurststraat en Goulburnstraat slegs voetgangers en ligte spoor. Ons nader nou Barthusstraat en die einde van die slegs voetgangersone. Dit is nog 'n hoë gebou, maar met 'n interessante onderste verdieping. Synde 'n groot straat deur middel van Sydney, word George Street dikwels gesien in terme van 'n aantal afsonderlike afdelings of gebiede. Ons het pas klaar deur die Cinema Distrik gestap en gaan nou die Stad

saaldistrik van George St binne. Die stadsaalgebied word opgemerk as die geleë van drie belangrike historiese geboue, St. Andrew's Cathedral, die Sydney Town Hall en die Queen Victoria Building (QVB). St. Andrew-katedraal is tussen 1837 en 1868 gebou en is een van die stad se beste voorbeelde van Gotiese Herlewing-argitektuur. Die katedraal is 157 voet (48 m) lank, 58 voet (18 m) breed en 97 voet (30 m) hoog. Die kloktoring is 130 voet (40 m) hoog. In 1885 het die Katedraalskool geopen en die ee

rste koor het begin. 'n Kapittelhuis, waar kerkvergaderings gehou word, is in 1886 op die suidwestelike hoek van die terrein gebou. Die loodglasvensters verteenwoordig die lewe en die gelykenisse van Jesus. Die pyporrel is in 1866 geïnstalleer. Die katedraal se eerste orrelis was Montague Younger. Daar is gereelde Donderdagmiddag-voordragte deur Australiese en internasionale orreliste, wat om 13:10 begin en gewoonlik vir 30 of 40 minute duur. Hierdie voordragte word al meer as 40 jaar gehou. St.

Andrew's is 'n plek waar die onderrig van die Bybel sentraal staan, want deur die Bybel groei ons in ons begrip van God en sy Seun, Jesus Christus. St. Andrew's is 'n wonderlike plek om te ontmoet om mekaar aan te moedig, om God se lof te besing en Sy Woord te hoor. Hierdie uitgang lei uit na die Town Hall Square tussen die kerk en die Sydney Town Hall. Die Sydney Town Hall is 'n laat 19de-eeuse gebou wat die kamers van die burgemeester van Sydney, raadskantore en lokale vir vergaderings en fun

ksies huisves. Die stadsaal is tussen 1869 en 1889 bo-op 'n ou begraafplaas in Sydney gebou. Die begraafplaas was Sydney se eerste permanente begraafplaas wat uitgebrei het na wat nou Georgestraat is. Die begraafplaas is in 1820 gesluit, amper 50 jaar voor die stadsaal gebou is. Oorkant Georgestraat van die Stadsaal is 'n Woolworths wanneer jy goeie swart droprolletjies kan kry, fyi. Soos ons oor Park St kruis, kom ons by nog 'n historiese gebou in die middestad, die Queen Victoria-gebou (die QV

B). Voor is 'n standbeeld van koningin Victoria wat oorspronklik buite 'n regeringsgebou in Ierland was. Dit is in 1987 aan die mense van Sydney gegee. Die QVB is tussen 1893 en 1898 gebou en is 620ft (190m) lank en 98ft (30m) breed. Dit is ontwerp as 'n markplek en is vir 'n verskeidenheid ander doeleindes gebruik, het hermodellering ondergaan en het verval totdat dit herstel en teruggekeer het na sy oorspronklike gebruik in die laat twintigste eeu. Die gebou bestaan ​​uit vier hoofwinkelvloere

. Die eiendom word deur die Stad Sydney besit en is op 5 Maart 2010 by die New South Wales State Heritage Register gevoeg. Daar is baie om te sien op die ander verdiepings, maar ek het ongelukkig net deur hierdie vlak gestap. Die perseel, 'n hele stadsblok, was voorheen deur 'n produktemark en die Sentrale Polisiehof beset. Die dominante kenmerk van die gebou is die sentrale koepel wat bestaan ​​uit 'n binneglaskoepel en 'n koperomhulde buitekant, bo-op 'n koepelvormige koepel. In 1897 het die r

aad besluit om "die nuwe markgeboue", wat toe nog in aanbou was, aan koningin Victoria op te wy en dit die Koningin Victoria-markgeboue te noem ter herdenking van haar Diamantjubileum. In die eerste paar dekades het die QVB die atmosfeer van 'n Oosterse basaar gehad, en die vroegste huurders het 'n mengsel van handel, kunsvlyt en vaardighede bedryf. Die gebou is in die vroeë jare van sy bedryf hewig gekritiseer weens sy swak finansiële opbrengs. Van hier af kan jy die Sydney-toring sien, die hoo

gste struktuur in Sydney op 1 104 voet (309 m), 500 voet hoër as die Space Needle. Ons gaan nou verder op met Georgestraat en dan oorsny na Pittstraat deur die Strand Arcade. Die Sydney-toring het baie name, insluitend Centrepoint Tower, AMP Tower, en in die omgang as Flower Tower, Glower Tower en Big Poke. Die toring is oop vir die publiek, en is een van die mees prominente toeriste-aantreklikhede in die stad. ’n Kaartjie na bo kos $33. Voor die bou van die toring in 1975, is die hoogtebeperkin

g in Sydney op 279 m (915 voet) gestel om voorsiening te maak vir die hawe se seevliegtuie wat voor die straal-era gewild was. Die goue toring naby die top van die toring het 'n maksimum kapasiteit van 960 mense. Elke jaar behels die Sydney Tower Stair Challenge die uitdaging om 1 504 trappe van Pitt Street Mall na die Observasiedek op te hardloop. Die Strand Arcade is 'n erfenis-gelyste Victoriaanse styl kleinhandel arcade gebou vanaf 1890 tot 1892. Toe die arcade in 1892 geopen is, is gesê dit

was die heel nuutste in winkelsentrum ontwerpe en is beskryf as, "Die beste openbare deurgang in die Australiese kolonies". Dit was die vyfde en laaste arcade wat in Sydney gebou is en is die enigste voor-1960 arcade wat nog oor is. Die arkade gaan voort as 'n eersteklas winkelsentrum met langtermyn-huurders. The Nut Shop, wat vandag nog funksioneer, het in 1939 geopen. Omdat dit drie verdiepings hoog is, het die arkade die tradisionele styl uitsteekende galerye, sedertrappe, teëlvloere, gietys

ter balusters en houtraamwerk-winkelfronte, onder 'n prominente, getinte glasdak om glans te verminder. Die gangbeligting het bestaan ​​uit kandelare wat aan die kroon van die dakkappe opgehang is en elk met vyftig gas- en vyftig elektriese lampe verlig is. Van die ligte toebehore, wat nog bestaan, is deur die argitek ontwerp. Strand Arcade is op 13 Desember 2011 op die New South Wales State Heritage Register gelys. Deel van die video vir sanger David Bowie se 1983-enkelsnit "Let's Dance", het h

ier in arcade plaasgevind. In die middel van die gang is die kleinhandelaar, The Australian Perfumery. Daar is altesaam 75 huurders in die arkade. Ons gaan uit na Pittstraat en gaan dadelik in 'n ander Arcade indraai, genaamd die Sydney Arcade. Hierdie hoekarcade verbind Pitt St met King St en is 'n goeie plek om 'n koppie koffie te drink. Soos ons oor King St kruis, staan ​​hierdie area langs George St bekend as die Wynyard-gebied. Die Wynyard-gebied word grootliks oorgegee aan kantore van groo

t korporasies en finansiële instellings, afgewissel met kleinhandel, groot hotelle en grootskaalse kroeë en vermaakgeriewe. Die Wynyard-gebied eindig by Circular Quay waar ons hierdie toer begin het. Ons nader nou wat beskou word as die burgerlike hart van Sydney, 'n voetgangersentrum bekend as Martin Place. As die tuiste van die Reserwebank van Australië, die Commonwealth Bank, Macquarie Bank, Westpac en ander korporasies, is dit ook 'n sentrum van besigheid en finansies. Die Sydney GPO en die

Seven Network se Sydney-nuussentrum is ook op Martin Place geleë. Regs van ons is die Algemene Poskantoor (GPO), gebou tussen 1866 en 1891. Die tyd is 12:45. Die klokke in die kloktoring was die bron van 'n groot kontroversie tydens konstruksie. Die ontwerper van die gebou het aangedring op tradisionele klokke in die toring, terwyl die ontwerper van die horlosie op ligter buisklokke aangedring het. Uiteindelik is 'n nuwe stel konvensionele klokke deur Barnet gekies en geïnstalleer deur 'n mededi

ngende klokmaker, Henry Daly. Dit is die Senotaaf, 'n gedenkteken ter ere van diegene wat gesterf het in diens aan hul land. Die woord senotaaf kom van die Griekse woorde 'taphos', wat graf beteken, en 'kenos', wat leeg beteken. Gekombineerd dui hierdie woorde op 'n 'leë graf', wat weerspieël word in die algehele reghoekige vorm van die monument en sy inskripsies. Pittstraat loop deur die hele middestad van Circular Quay in die noorde tot by Waterloo. Pittstraat is welbekend vir die kleinhandels

entrum vir voetgangers van Pitt Street Mall, 'n gedeelte van die straat wat van Kingstraat na Marketstraat loop. Pittstraat is 'n eenrigting (slegs suidwaarts) vanaf Circular Quay na Pitt Street Mall en (slegs noordwaarts) vanaf Pitt Street Mall na Goulburnstraat, terwyl Pitt Street Mall slegs vir voetgangers is. Dit is die winkelsentrum vir voetgangers in Pittstraat. Pittstraat is oorspronklik Pitt Row genoem, en is een van die vroegste strate in Sydney. Daar word vermoed dat Pittstraat deur go

ewerneur Arthur Phillip genoem is ter ere van William Pitt die Jongere, destyds, die Eerste Minister van Groot-Brittanje. Sedert die pandemie kies baie mense nou om van die huis af hier in Sydney te werk, en kom dikwels eers van Dinsdag tot Donderdag in die SSK in. Donderdagaand het die nuwe Vrydagaand hier in Sydney geword met werkers wat om 17:00 die strate instroom vir drankies en aandete. Vrydag, Saterdag en Sondag is relatief stil in die middestad aangesien soveel mense eintlik buite die SS

K woon. Die eerste deel van hierdie staptog is op 'n Saterdag verfilm terwyl hierdie middestaddeel van die stap, wat op George St begin, op 'n Donderdag verfilm is. Ek het die eerste deel van hierdie staptog, van die Operahuis na George twee keer verfilm, een keer Dinsdag en toe weer Saterdag. Dit blyk dat plekke soos die Rocks en Darling Harbour stil is gedurende die week, terwyl die CBD besig is. Oor naweke is The Rocks en Darling Harbour besig, terwyl die middestad stil is. Dit het my gedwing

om my reis in Sydney te verleng aangesien ek tot die naweek moes wag om die eerste deel van die stap 'n tweede keer te verfilm. Hyde Park is oorkant die straat, maar ons gaan tot by die noordelike ingang stap om die hele park te bereik. Nadat ek die eerste park van hierdie stap Saterdag verfilm het, is ek terug na my neef s'n, gryp my bagasie en is na die hotel langs die lughawe. Die volgende oggend het ek na Cairns in Queensland gevlieg en 'n wandeling om die Kuranda-mark verfilm. Die volgende

dag het ek die Groeneiland uitgestap met die doel om 'n snorkeltoer om die Groot Koraalrif te verfilm. Ongelukkig moes ek gedurig teen die stroom swem wat dit moeilik gemaak het om glad te verfilm. Boonop is die rif in daardie plek nie meer so kleurvol en tropies soos dit voorheen was nie. Ek het by dieselfde eiland gaan snorkel toe ek sewe jaar oud was en dit het 'n baie blywende indruk gemaak. Ek het wel 'n kort wandeling om die klein eiland verfilm wat ek beplan om op die kanaal te plaas. Hi

er aan die noordekant van Hyde Park is St. James's Church, 'n Anglikaanse parochiekerk wat tussen 1820 en 1824 gebou is. Die gebou in opdrag van goewerneur Lachlan Macquarie in 1819, ontwerp deur die veroordeelde argitek Francis Greenway en gebou met behulp van veroordeelde arbeid. Hierdie gebou was oorspronklik bedoel om as die hofgebou te dien, maar kommissaris John Bigge het van plan verander. Die ontwerp van die hofgebou is voor konstruksie gewysig met die toevoeging van 'n toring aan die we

stelike punt, om as kerk te dien, terwyl die aangrensende skoolgeboue as 'n hofgebou in gebruik geneem is. Die oorspronklike bediening was aan die veroordeelde bevolking van Sydney en dit het steeds die stad se armes en behoeftiges in die daaropvolgende eeue gedien. Die oranje baksteengebou direk voor is die Hyde Park Barracks. Hyde Park het 'n totale oppervlakte van 40 hektaar (16,2 hektaar). Central Park in New York is 843 acers. Dit is die oudste openbare park in Australië. Hyde Park bevat go

edversorgde tuine en ongeveer 580 bome: 'n mengsel van vye, konifere, palms en ander variëteite. Dit is die Archibald-gedenkfontein, wat in 1926 in Parys gebou is en toe in 1932 na Sydney hierheen gebring is. Die fontein is vernoem na JF Archibald, eienaar en redakteur van die tydskrif The Bulletin, wat fondse bemaak het om dit te laat bou. Archibald het gespesifiseer dat dit deur 'n Franse kunstenaar ontwerp moet word, beide vanweë sy groot liefde vir die Franse kultuur en om die assosiasie van

Australië en Frankryk in die Eerste Wêreldoorlog te herdenk. Hyde Park is bekend vir sy manjifieke vyeboom-laanye. Vanaf 1788 was dit 'n plek waar soldate vinnig bymekaargemaak kon word in geval van 'n veroordeelde rebellie. Die park was ook die terrein van 'n belangrike Aboriginal-kompetisieterrein. In 1792 het goewerneur Phillip 'n streep getrek vanaf Woolloomooloobaai en Darling-hawe en verklaar dat alle grond binne die lyn eiendom van die kroon moet bly. Hyde Park het binne daardie lyn geva

l, maar die grond is uiteindelik as deel van die "Gemeenskaplike" einde van die stad beskou. Die Goewerneursdomein het die Botaniese Tuine geword wat ons binnekort sal sien. Die grond hier by Hyde Park het grond geword wat aan die mense behoort het, eerder as die Goewerneur of sy amptenare. Die setlaars het hul diere daarop gewei en sy kwas en bome as vuurmaakhout gebruik. Die land het uiteindelik van plantegroei gestroop en het die kolonie se eerste sportsentrum en renbaan geword. Prysgevegte e

n krieketwedstryde is hier gehou. In 1803 is krieket op The Common deur Britse offisiere bekendgestel. Hierdie speletjie het 'n obsessie geword en die area het die wild gedien van 1827 tot 1856. Hier by Hyde Park South is die Anzac Memorial, 'n oorlogsgedenkteken en museum. Ek het met die trappe opgestap en binne begin verfilm, maar 'n wag het vir my gesê ek kan nie daar verfilm nie, so ek moes dit uitredigeer. Die term "Anzac" het begin as 'n akroniem vir die Australiese en Nieu-Seelandse weerm

agkorps in die Eerste Wêreldoorlog, maar dit is gou as 'n woord op sy eie aanvaar. Konstruksie van die gedenkteken het in 1932 begin en is in 1934 voltooi. Die ANZAC-gedenkteken is van staatsbelang as die grootste en mees ambisieuse van die talle oorlogsgedenktekens wat regdeur NSW gebou is na die Groot Oorlog. Hyde Park was bekend as "the Common" selfs voordat goewerneur Macquarie die grootte en gebruik daarvan gedefinieer het deur sy proklamasie van 5 Oktober 1810. Op 11 Februarie 1810 het dit

formeel as oop ruimte gereserveer, die eerste openbare park wat in Australië opsy gesit is. Macquarie het dit "Hyde Park" genoem na die groot Hyde Park in Londen. Macquarie se naamgewing en formele definisie van die park was deel van sy stadsbeplanningsbeleid. Hier in die park is 'n bronsbeeld van die Britse ontdekkingsreisiger Kaptein James Cook, onthul in 1879. Die standbeeld beeld Cook uit wat 'n teleskoop in sy linkerhand hou met sy regterhand na die lug uitgestrek. Het jy geweet dat kaptei

n Cook in Hawaii gesterf het? Terwyl hy in 1778 na 'n Noordwestelike Passage gesoek het, het Cook die eerste Europeër geword wat formele kontak met die Hawaiiaanse Eilande begin het. Cook het in 1779 na Hawaii teruggekeer en na 'n maand se verblyf sy verkenning van die noordelike Stille Oseaan hervat. Die skip se voormas het gebreek en Cook het na Hawaii teruggekeer vir herstelwerk. ’n Groep Hawaiiiërs het een van Cook se langbote gesteel en Cook het gereageer deur te probeer om die koning van H

awaii te ontvoer en los te koop. Cook is deur dorpenaars in die kop geslaan en doodgesteek, terwyl hy met sy gesig na onder in die branders geval het. Toe Astor se seepartytjie in 1810 deurgekom het om 'n handelspos by die monding van die Colombia te bou, het die Hawaiiaanse koning steeds dele van Cooks-uniform gedra. Talle instellings, landmerke en plekname weerspieël die belangrikheid van Cook se bydraes, insluitend die Cook-eilande, Cook Straat, Cook Inlet en die Cook-krater op die Maan. Moun

t Cook, die hoogste kruin in Nieu-Seeland, is na hom vernoem. Nog 'n Mount Cook is op die grens tussen die Amerikaanse deelstaat Alaska en die Kanadese Yukon-gebied. James Cook was 50 jaar oud toe hy gesterf het. Hy het 6 kinders gehad saam met sy vrou Elizabeth. Cook het geen direkte afstammelinge nie - al sy kinders het gesterf voordat hulle kinders van hul eie gehad het. Oorkant die straat is St. Mary's Cathedral, gebou tussen 1866 en 1928. Die torings van die suidelike torings het ongebou ge

bly tot 2000. Ons gaan volgende die Hyde Park Barracks besoek wat gedien het om die groot veroordeelde bevolking te huisves wat vanaf Australië na Australië vervoer is. Brittanje. Dit is nou 'n museum wat toegewy is aan die geskiedenis van die gebou. Die Hyde Park Barracks is ontwerp deur die geëmansipeerde veroordeelde argitek, Francis Greenway. Dit is tussen 1817 en 1819 deur veroordeelde arbeid gebou as die eerste permanente skuiling vir veroordeeldes. Hulle het in die strate rondgedwaal en m

isdaad was hoogty vier tot met die bou van die barakke. Ander geboue binne die mure het 'n kookhuis, 'n bakkery en kwartiere vir soldate ingesluit. Dit is in 1848 gesluit en het sedertdien baie gebruike gehad. Dit het 'n koshuis geword vir emigrantvroue wat die koms van hul gesinne gewag het, 'n asiel vir behoeftige vroue en is later omskep as regeringskantore en regshowe. Langsaan die barakke is die Sydney Mint, 'n "rum"-hospitaal vir gevangenes en armes van 1816 tot 1854. Van 1855 tot 1926 het

die gebou as 'n Royal Mint-tak gedien en 1 200 ton goud in 150 miljoen soewereine gemunt. Die gebou sou van 1926 tot 1997 gasheer wees vir regeringskantore. Bullion Bar and Dining is 'n Franse Bistro op die terrein van die Munt. Christophe Briet, die sjef, het Paryse opleiding wat die kosse wat bedien word 'n outentieke gevoel gee. Ons stap nou af in Macquarie St, vernoem na Lachlan Macquarie, 'n vroeë goewerneur van Nieu-Suid-Wallis (in amp 1810–1821). In die jare sedert sy stigting in 1788, h

et Sydney organies ontwikkel, en teen die vroeë 1800's het groot openbare geboue ontbreek, en het 'n komplekse netwerk van nou strate gehad. Die verskaffing van drinkwater en afvalbestuur het ook 'n probleem geword. Dit is Il Porcellino (die varkie) standbeeld wat 'n presiese replika is van die oorspronklike in Florence wat dateer uit 1633. Die monument in Florence sal glo geluk bring as besoekers 'n muntstuk in die vark se gapende kake sit, en hulle vryf die beer se snoet om 'n terugkeer na Flo

rence te verseker. Miskien keer ek eendag terug Sydney toe. Die beeldhouwerk was 'n geskenk aan die Stad Sydney van Marchesa Fiaschi Torrigiani, wat die kunswerk in 1968 aan die Stad geskenk het. Terug na goewerneur Macquarie. Hy het die konstruksie van Sydney se eerste openbare geboue van enige werklike permanensie begin en die grense van Sydney se rooster van strate gestel. Onder die openbare geboue wat in opdrag van Macquarie, Hyde Park Barracks en St James' Church is twee voorbeelde wat groo

tliks uit daardie era bewaar is. Die straat is die ligging van die belangrikste regeringsinstellings van Nieu-Suid-Wallis: Parlementshuis, Regeringshuis en die Law Courts-gebou. Oorkant die straat is die Staatsbiblioteek van Nieu-Suid-Wallis. Voor die biblioteek is 'n standbeeld van kaptein Matthew Flinders wat die eerste was om Australië te navigeer en te bewys dat dit inderdaad 'n kontinent was. Flinders se oorskot is onlangs in 'n argeologiese grawe in Euston, Londen, VK ontdek. Flinders word

gekrediteer met die gee van Australië sy naam. Agter die standbeeld sal jy 'n kleiner standbeeld van sy kat Trim sien, wat Flinders vergesel het op sy omseiling van Australië. . Flinders is op 40-jarige ouderdom dood en sy kat is deur uitgehongerde slawe in Mauritius opgeëet. Ons sal hierdie toer voltooi waar dit begin het, die Operahuis, na 'n wandeling deur die Koninklike Botaniese Tuine. Die Royal Botanical Garden is 'n groot openbare tuin wat in 1816 gestig is en beslaan 'n oppervlakte van

74 hektaar (30 hektaar). Die tuin beskik ook oor verskeie besienswaardighede, insluitend die Calyx, 'n groot glashuis met wisselende uitstallings, en die Palm Grove Centre, wat 'n versameling skaars en eksotiese palms huisves. Dit is die goewerneur Phillip Fountain. Die tuin, wat in 1816 geopen is, is die oudste wetenskaplike instelling in Australië en een van die belangrikste historiese botaniese instellings ter wêreld. Agter die biblioteek is nog 'n tuinarea genaamd die Domein. Die Tuin en Die

Domein is elke dag van die jaar oop en toegang is gratis. Die eerste plaas deur Europese setlaars op die Australiese vasteland, by Farm Cove, is in 1788 deur goewerneur Phillip gestig. Alhoewel daardie plaas misluk het, is die grond sedert daardie tyd voortdurend in bewerking, aangesien maniere gevind is om die relatief onvrugbare gronde meer produktief te maak. Die Botaniese Tuin is op hierdie terrein gestig deur goewerneur Macquarie in 1816 as deel van die goewerneur se domein. Hierdie standb

eeld vertoon 'n jong man wat sy regterhand teen sy oor hou en luister, terwyl 'n geweer onder sy linkerarm ingesteek is. Die twee honde staan ​​aan sy sy en wag in afwagting. Die beeldhouwerk van die Huntsman and Dogs is 'n "nagemaakte" bronskopie van die Franse beeldhouer se Hunter and Hounds-standbeeld. die Tuin vorm 'n groot natuurlike amfiteater, omvou en skuins af na die 'verhoog' van Farm Cove. Dit is verdeel in vier groot gebiede genaamd die Laer Tuine, die Middeltuine, die Paleistuine en

die Bennelong-gebied. Binne die vier groot gebiede is baie kleiner tuine en kenmerke, sowel as groot hoeveelhede ligte beboste grasperke. Die Palm Grove-sentrum is ongeveer in die middel van die vier gebiede geleë wat 'n restaurant, kafee, besoekersentrum en boekwinkel bied. Jy kan die dak van die Palm Grove-sentrum vorentoe sien. Die uitleg van die Tuine is besonder belangrik, elke area (die Middeltuin, die Ondertuin, die Paleisgrasperk ens.) weerspieël 'n belangrike stadium in die ontwikkelin

g van die Tuin. Daar word tradisioneel geglo dat die vierkantige beddings hier in die Middeltuin die eerste vore en kort daarna die eerste tuinerwe van die nuwe nedersetting weerspieël. Die Middeltuin is die eerste plaasperseel. Die Middeltuin is nou die mees bewerkte gedeelte van die tuine waar beide inheemse en eksotiese spesies goed gemerk is. Wat het ons gehoor? As jy hierdie toer geniet, los asseblief 'n LIKE op hierdie video en DEEL dit met 'n vriend. Dit is 'n maklike manier om die kanaal

te ondersteun. Nog 'n manier om die kanaal te ondersteun, is deur op die kanaal in te teken. Jy kan op jou TV of op jou foon inteken. Jy moet by YouTube (Google) aangemeld wees om te kan inteken. As jy die Bell-ikoon langs die subscribe-knoppie klik, sal jy 'n kennisgewing kry wanneer ek 'n nuwe video plaas. Die tuin het wetenskaplike betekenis aangesien dit 'n eklektiese versameling van inheemse en eksotiese plante bevat wat oor byna twee eeue verkry is. Die tuin is die tuiste van meer as 8 90

0 plantspesies, insluitend inheemse en eksotiese plante, bome en blomme van regoor die wêreld. 'n Vetplant is 'n soort plant wat dik, vlesige blare, stingels of wortels het wat water stoor. Hierdie aanpassing stel hulle in staat om te oorleef in dorre en droogtegevoelige streke waar water skaars is. Vetplante kom in 'n verskeidenheid vorms, groottes en kleure voor, en sluit gewilde spesies soos kaktusse, aalwyn- en jadeplante in. Ek probeer om op 'n groot spinnekop te fokus, maar kan nie my outo

fokus kry om dit te vind nie. Vetplante word dikwels in landscaping en as binnenshuise plante gebruik as gevolg van hul unieke voorkoms, lae onderhoud en vermoë om in 'n verskeidenheid omgewings te floreer. Dié vetplanttuin is in 1936 op die terrein van die voormalige dieretuin geskep. Die vetplanttuin is tussen 1970 en 1980 herontwerp. Ons is nou by die Palm Grove-sentrum in die Lower Gardens. Charles Moore het die herwinning van en uitbreiding van die "Lower Garden" tot in Farm Cove gerig, wat

die tuine se plesiergronde uitgebrei het met kronkelende plesierwandelings, boom- en struikaanplantings. Dit is die Lotus-dam. Dit is die Carrick Chambers-brug, vernoem na die Direkteur van die Royal Botanic Gardens van 1986 tot 1996. Waarna kyk hulle daar? Regs van ons is Farm Cove, 'n gety-inlaat en vlak baai. Farm Cove is een van die plekke rondom die Sydney-hawe wat amptelik deur die Geographical Names Board as 'n dubbele benoemde perseel in die koerant gepubliseer is. Die amptelike dubbele

naam vir hierdie plek is: 'Farm Cove / Wahganmuggalee', bekend aan die inheemse inwoners van Sydney as Woccanmagully, Farm Cove is deur hulle gebruik as 'n inisiasieterrein en vir die "Kangaroo and Dog Dance". Hierdie grond langs Farm Cove is kort ná die eerste Europese nedersetting in 1788 deur goewerneur Arthur Phillip opsy gesit vir die Government House Domain, 'n privaat reservaat vir die NSW-goewerneur. Die eerste plaas vir die kolonie is daarna in die omgewing gevestig, wat sy naam aan di

e inham verleen het. Farm Cove is tot die 1960's as 'n ankerplek vir Royal Navy, Royal Australian Navy en besoekende vlootvaartuie gebruik. Op 3 Februarie 1954 was Farm Cove die plek waar koningin Elizabeth II, koningin van Australië, aan die begin van haar eerste besoek aan Australië geland het. Dit was die eerste geleentheid waarop 'n heersende monarg voet op Australiese grond gesit het. Hierdie gebied was oorspronklik bekend as Queensborough tot 1879 toe dit deur goewerneur Macquarie herdoop

is. Langs hierdie boom is die Twin Ponds. Ons sal hierdie toer afsluit deur langs die seewal na die Operahuis te stap. Die Operahuis is in 1973 voltooi wat 2023 die 50ste bestaansjaar maak. Om dit te vier, nooi die Operahuis almal uit na 'n jaar lange fees wat die verlede, hede en toekoms van Australië se gunstelinggebou vier. In die 1950's het Australië se grootste stad 'n baie meer onvrugbare skyline gehad. ’n Ope kompetisie om die nuwe operahuis te ontwerp is deur meer as 200 ontluikende argi

tekte van regoor die wêreld ingeskryf. Deense argitek Jørn Utzon het in 1957 geseëvier met sy kenmerkende dopontwerp. Konstruksie het in 1959 begin met 'n aanvanklike verwagte einddatum van 1963 en 'n begroting van A$7 miljoen. Dit sou meer as 'n dekade meer neem voordat die gebou amptelik deur koningin Elizabeth II in 1973 geopen is. Teen daardie tyd het die koste tot A$102 miljoen gestyg, verreken deur befondsing van die Australiese lotery. Utzon is in 2008 oorlede, 90 jaar oud. In sy 50 jaar

van bestaan ​​het die Opera baie gaste verwelkom. Arnold Schwarzenegger het sy laaste Mnr Olympia-kroon hier in 1980 gewen, pous Johannes Paulus II het 'n massiewe skare in 1987 toegespreek en in 1990 het die pas vrygemaakte Nelson Mandela gepraat met 40 000 mense wat op die buitetrappe bymekaargekom het. Vir die eerste keer ooit moes die Opera in Maart 2020 sluit weens die COVID-19-pandemie. Om vanjaar se 50ste bestaansjaar te vier, word sowat 250 optredes, geleenthede en ervarings wat deur Aus

traliese en internasionale kunstenaars ten toon gestel is, gereël. Dankie dat jy hierdie toer gekyk het! Ek hoop jy het dit geniet. Los 'n opmerking hieronder en laat ander weet wat jou gunsteling deel van die toer is. Totsiens! Totsiens!