titel fluister in die donker in die hart van 'n slaperige dorp lê 'n huis wat gelyk het om te eggo met die oorblyfsels van die lag en die lewe lank verby, dit was hier wat jong Emily het haar alleen gevind vir die naweek het haar ouers weggeroep op 'n onverwagte reis gretig om haar te bewys onafhanklikheid het sy van hul afgewaai
bekommernisse met 'n belofte om almal te sluit deure en om dit nie oop te maak nie vreemdelinge min het sy geweet wat die ware is toets van haar dapperheid sou kom van
binne die huis self het die eerste nag in onrustig verloop stilte Emily voel die gewig van eensaamheid swaarder as sy elke Kreek en kreun van die verwag
ou huis het geklink soos Fluisters van vergete hoeke het sy haarself herinner dat dit net die vestiging van 'n ou was
struktuur tog die onrus het 'n stille metgesel in die donker vertoef op die tweede nag het 'n storm ingerol Donderweer het die vensters en weerlig geskud gooi verbygaande vreesaanjaende skaduwees oor die kamers was dit te midde v
an hierdie Storm wat Emily het dit eers flou gehoor fluister amper soos 'n sug verlore onder die gedruis van die storm wat dink dit was haar verbeelding het sy probeer fokus op 'n boek, maar die fluisteringe het harder geword duideliker vorm van woorde wat sy nie kon nie verstaan nogal nuuskierigheid gemeng met vrees terwyl Emily die geluide gevolg het na die kelder die hart van die huis waar Die Whispers het amper gevoel dat hulle die kelder word selde gebruik oorblyfsels van die verby Dusty
meubels en bokse gevul met herinneringe soos sy neergedaal het die lug gegroei kouer The Whispers more aanhoudend om haar in 'n amper tasbaar teenwoordigheid wie daar is het sy in die geroep
donker haar stem bewerig kom geen antwoord net skielik nie koue wat blykbaar haar vraag beantwoord het met 'n woordelose gebrom dis wanneer sy gesê het dit gesien die buitelyn van 'n deur wat sy sou hê nog nooit opgemerk nie, weggesteek in die verre hoek van die kelder dit was oud die hout kromgetrek teen ty
d die metaalhandvatsel koud om aan te raak aangedryf deur 'n mengsel van vrees en 'n onverklaarbare trek Emily reik na die handvatsel The Whispers groei in 'n kakofonie wat het haar gedagtes gevul, maar net soos haar vingers teen die metaal geborsel die huis is in stilte gedompel die storm buite het Abad laat 'n beklemmende stilte in sy nasleep Gevries aan die drumpel van die onbekende Emily het gestaan en debatteer of om maak die deur oop of vlug terug na die veiligheid van haar kamer, maar v
oordat sy kon besluit 'n skielike skerp klop weergalm uit die ander kant van die deur wat haar keer asem en wortel haar na die kol klop klop klop elkeen doelbewus elkeen gevul met 'n voorneme wat rillings gestuur het op haar ruggraat hang die storie hierin oomblik laat vrae onbeantwoord wie of wat van die ander kant af klop van daardie deur Watter geheime het die oue gedoen huishou binne sy mure Emily's storie pouse hier op die rand van ontdekking verlaat die deur beide letterlik en figuurlik op
'n kier vir wat Gruwels of Verborgenhede kan deur die Shadows The Whispers in the Dark now stil wag op die moed van iemand om verken die dieptes van die onbekend om die verhaal voort te sit wat het het net begin toe Emily bevrore gestaan het van vrees en nuuskierigheid het die klop skielik opgehou vervang deur 'n spookagtige stilte wat het gelyk of sy van afwagting klop gedagtes opgewek met moontlikhede van wat lê elke gruwelverhaal buite die deur sy het al ooit deur haar gehoor gefluister ge
dagtes wat haar aanspoor om terug te draai, maar die onverklaarbare trek na die onbekende het haar gewortel op die plek gehou wat haar hand sweef steeds oor die handvatsel met die asem wat soos sy eerste en laaste gevoel het Emily het die koue metaal vasgegryp en stadig draai dit die deur kraak oop openbaar slegs Darkness Beyond a cold konsep gefluister uit die leemte dra byna 'n flou onmerkbare geur van Decay Emily reik na die ou flitslig wat sy gehad het het haar vingers bewend gebring terwyl
sy het dit geklik op die balk wat deur die gesny is
duisternis Soos 'n Knife wat 'n openbaar
trap wat verder afdaal in die ingewande van die huis 'n deel wat sy nooit geweet bestaan gedwing deur 'n krag wat sy kon nie weerstaan nie Emily het vorentoe getree elke stap weergalm onheilspellend terwyl sy het neergedaal die lug het kouer geword Die Fluister het nou teruggekeer en prewel geheime wat sy gevoel het op die punt om die FL te verstaan flitslig flikker wat skaduwees gooi wat om haar
gedans en gedraai het asof lewend aan die onderkant van die trappe het sy haarself in 'n noue bevind
Gang sy mure gevoer met deure op weerskante The Whispers het harder geword meer aandring asof dit uit die deure kom self het Emily deur die gang gestap flitsligte straal wat die afskilfering openbaar verf en Die Rots wat aan die vasgeklou het
mure het gelyk of elke deur belowe of dreig Openbaring Onvertelde die verhale van die huis en dalk iets meer iets ouds en nie hiervan nie wêreld wat sy voor
een deur gestop het verskil van die rus sy hout uitgekerf met simbole wat het gelyk of hy onder die vlag skuif en wriemel flitse straal The Whispers here Were 'n Refrein smeek waarskuwing wat wink Emily het haar hand uitgesteek skud die lug gelaai met 'n tasbare energie soos haar hand aan die deur geraak het, die huis bewe 'n lae grom wat deur die weergalm
mure asof die einste Stigting beswaar gemaak het vir haar teenwoordigheid het die deur begin oopgaan op sy eie 'n stukkie duisternis wat deu
rloer wyer en wyer onthul niks en alles in die leemte Beyond Emily het op die gestaan
drumpel die duisternis wat haar naam roep belowende antwoorde en gruwels gelyk die flitslig het een keer twee keer geflikker toe gesterf en haar voluit gelaat Darkness The Whispers is nou oorverdowend stil wat anderkant die deur lê wat geheime verberg die huis in sy hart die storie stop by die afgrond van Discovery laat Emily en VSA geskors in die skadu ons vrese en nuuskierigheid verstrengel bly die stert oop
'n deur a pot in 'n duisternis gevul met die dinge van nagmerries en die belofte van Daar moet nog openbarings kom verteer Duisternis Emily se asem het 'n sigbare geword Mis wat om haar dwarrel in die koue lug wat blykbaar uit die leemte voortspruit Beyond the Door The Whispers het geval stil vervang deur die stamp van haar eie hart in haar ore vrees geklem by haar bors 'n tasbare krag wat haar aanspoor om vlug maar haar voete bly gewortel asof die huis self het haar beveel bly dan uit die diept
es van die duisternis 'n dowwe lig het na vore gekom nie die vertroostende gloed van 'n lamp of die bestendige straal van 'n flitslig maar 'n fosforiserende Blink bleek en eteriese polsende liggies soos die hartklop van die skaduwees geteken deur 'n onweerstaanbare Force Emily het vorentoe getree oor die drumpel in die onbekend die kamer Beyond was anders as enige sy het uitgestrek gesien en grotagtig met mure wat gelyk het strek tot in Oneindigheid die lig het uitgegaan vanaf 'n enkelvoudige pu
nt in die middel a kristalbol wat in die luggietwerk opgehang word Eerie Shadows wat oor die gedans het
mure die bol gepols met 'n lewe van sy eie elke maatslag stuur golwe van lig wat geopenbaarde bliksems van vreemde antieke simbole wat in die klip geëts is vloer toe Emily die lug rondom genader het sy het gegroei kouer die bol se lig intenser gooi haar skaduwee lank en agter haar gedraai The Whispers het teruggekeer 'n kakofonie van stemme wat die gevul het
kamer praat praat in 'n taal sy kon
nie verstaan, maar voel asof sy amper onthou sonder om te weet hoekom Emily het die oomblik na die bol uitgereik haar vingers teen sy oppervlak geborsel die wêreld rondom haar het visioene verander oorstroom haar gedagtes flitse van Die huis verlede van mense en gebeure lank hulle vreugdes en hartseer vergeet binne die mure ingeprent sy het die huis gesien soos dit eens lewendig was en lewendig en toe die duisternis die tragedies wat diegene binne die visie vinniger geskuif en meer dringend ver
toon haar dinge wat nog nie gebeur het nie Skaduwees van moontlikhede van toekoms wat kan wees op daardie oomblik het Emily die verstaan
huis was nie net 'n struktuur van hout nie en klip maar 'n lewende entiteit sy hart klop in die duisternis sy herinneringe ingeweef in die baie stof van sy was net so vinnig soos dit begin het die Visioene het opgehou om Emily te laat staan die dowwe lig die bol nou donker en Stil voor haar het die huis gevestig om haar hang 'n gevoel van verwagting in die l
ug asof sy wag vir haar om te maak 'n keuse wat die storie hier onderbreek by 'n Kruispad van tyd en lot Emily staan in die hart van Die huis se misterie die bewaarder van sy geheime en sy toekoms watter pad sy kies watter waarhede sy ontbloot en watter skaduwees sy nog mag gesig bly gehul in die Duisternis wat die taale wag om te wees vervolg The Whispers in the Dark stil vir nou maar altyd teenwoordig [Musiek] wag [Musiek] [Musiek] in die verstikkende donkerte Emily's hart het in haar geklop
hoor 'n kontrapunt vir die stilte wat het The Whispers die lug ingesluk om haar voel dik gelaai met afwagting asof die huis self hou sy asem het sy op die drumpel van gestaan
die onbekende die duisternis voor haar an afgrond wat geen terugkeer belowe het nie, dan 'n dowwe lig flikker in die verte diep binne die leemte van die oop deur dit was nie die verwelkomende gloed van 'n lantern nie of die bestendige straal van 'n flitslig, maar eerder 'n polsende vreesaanjaende luminessensie wat gelyk he
t of hy asemhaal getrek deur hierdie spektrale lig Emily getrap stuur haar vrees 'n konstante metgesel wat versigtigheid gefluister het, selfs as nuuskierigheid haar gery verder deur die gang Anderkant die Deur In onmoontlik gedraai maniere waarop die argitektuur die logika uitdaag van die huis het sy geweet die mure pols sag met dieselfde ander wêreldse lig Verlig hiërogliewe wat het voor haar gedans oë wat stories van antieke regte vertel en Forgotten Realms die lug was dik met 'n geur wat bei
de soet en was
verrotting 'n parfuum van verval waarvan gepraat het dinge wat lank begrawe is en die beste oorbly onontdek soos Emily dieper gewaag het die gang het oopgemaak in 'n groot kamer sy plafon verloor in Skadu die lig wat uit 'n enkele kom wys na sy middelpunt daar 'n voetstuk staan en wieg 'n voorwerp wat gelyk het wees die bron van die pulserende lig om die voetstuk. Skaduwees het nie beweeg nie met die willekeurigheid van gegiete lig maar met doelgerigtheid en intelligensie asof e
ntiteite versamel het om sien haar benadering Die Whispers het nou duidelik teruggekeer praat in 'n taal wat oud gevoel het en tog bekend het hulle haar vorentoe aangespoor belowende antwoorde en onthulling van waarhede te verskriklik vir die menslike verstand om te dra dit het gelyk of die skaduwees haar nader wink na die hart van die kamer na die voetstuk en sy geheimsinnige oorblyfsel Emily beweeg asof in 'n droom haar voete dra sy vorentoe haar gedagtes skree vir haar om te vlug het sy die v
oetstuk bereik die lig nou verblindende The Whispers 'n kakofonie wat het haar siel vervul die voorwerp op die voetstuk was 'n spieël sy oppervlak Rimpelend soos vloeistof wat nie die kamer weerkaats nie, maar visioene van ander tye ander plekke ander realiteite terwyl sy na die spieël kyk het gelyk of hy sy oppervlak na haar roep dwarrel met beelde van haar eie lewe, maar gesigte op subtiele gruwelike maniere verander van geliefdes Gedraai deur deur hartseer oomblikke van vreugde oorskadu deur
Duisternispaaie nie geneem nie wat gelei het tot onuitspreeklike eindes die spieël beloof kenniskrag, maar ook teen 'n prys Vreeslik vir verstaan Emily staan op die rand van Revelation The Mirror se verleidelike krag amper te veel om die skaduwees te weerstaan om haar gesluit in Die fluisteringe geword skree die lug wat met die krag vibreer van die ou regte wat haar opgeroep het teenwoordigheid die storie pouseer hier op die rand van Discovery met Emily gevang tussenen die lokmiddel van v
erbode kennis en die instink om te vlug van die duisternis wat haar wil verswelg Waarhede hou die spieël in watter lot wag op haar sou sy sy krag omhels die pad bly maak A Tale of Terror oop en wonder nog aan ontvou sy gevolgtrekking wat wag om te wees geskryf in die skaduwees wat in fluister die donker het die kamer gelyk of dit pols met sy lewe besit die Shadows wat nader aan hulle kom vorm nou meer waarneembare vorms wat geskimp na iets ouds en nie van hierdie wêreld Die spieël se lig het geg
roei meer intens sy Fluister meer dring aan asof hy Emily aanspoor om te kyk dieper om haarself in sy dieptes te verloor, maar binne daardie aansporing was daar 'n nota van desperaatheid 'n pleidooi dat sy nie kon nie ignoreer Emily het haar hand uitgesteek sweef net bokant die spieëloppervlak die lug om haar het geknetter van energie die skaduwees wat effens terugdeins asof in afwagting en dan met 'n aanraking as lig soos 'n fluister haar vingerpunte met die vloeistof oppervlak van die spieël d
ie kamer ontplof met lig verblindend en suiwer Die Whispers het in 'n enkele gegroei
harmonieuse noot wat gelyk het of hy deurdring die struktuur van die werklikheid Emily was nee langer in die kamer was sy 'n drif in 'n see van visioene elkeen meer Vivid as die laaste keer wat sy die huis gesien het nie as dit was maar soos dit 'n Nexus was van energie 'n baken vir diegene wat in gewoon het die skaduryke ryke Beyond The Vision verskuif en wys haar die oorsprong van die spieël is nie gemaak deur
mensehande maar uit die leemte ontbied a instrument van krag en 'n poort sy het dit gesien skeppers wesens van lig en Skaduwee en die pakkie wat hulle gemaak het met die huis wat hulself aan sy eie bind klippe en toe verander die visie wys haar weer 'n toekoms wat nog nie geskrewe paaie vertak in oneindig aanwysings sommige gevul met lig ander gehul in duisternis in hierdie web van moontlikhede Emily het haarself nie een keer gesien nie maar baie keer oor elke refleksie 'n ander faset van haar
om elke keuse te lei tot 'n ander Die lot onder hierdie Refleksies een het uitgestaan 'n weergawe van haarself wat die omhels het
duisternis wat die spieël se krag uitoefen met 'n selfvertroue wat grens aan arrogansie het hierdie Emily na haar teruggekyk met 'n wete Glimlag asof jy haar nooi om in te stap die RO wat vir haar voorberei is die visioen het begin vervaag The Whispers raak ver soos Emily haarself bevind het terug in die kamer trek die skaduwees terug na die hoeke van toe hulle geko
m het die spieël se lig het sy oppervlak een verdof weereens soliede weerspieël net die meisie wat gestaan het voor dit haar uitdrukking 'n mengsel van ontsag en vrees die kamer het anders gevoel nou asof 'n drempel oorgesteek is 'n verpak verseël die huis self het gelyk sug 'n geluid van tevredenheid of miskien berusting Emily het geweet sy kan nie los dinge soos dit die kennis was sy het die mag by haar gekry vingerpunt IPS dit was 'n geskenk en 'n vloek 'n pad wat na Redding gelei het of ve
rdoemenis toe sy draai om die te verlaat
kamer het 'n nuwe fluistering haar bereik ore nie van die spieël nie, maar van die huis self dit was 'n waarskuwing 'n belofte 'n oproep tot aksie die verhaal van Emily en die huis van die spieël en die skaduwees was nog lank nie verby nie, dit was 'n verhaal wat sou ontvou in die keuses wat sy gemaak het in die duisternis wat sy omhels of geveg het teen die deur na die kelder gesluit agter haar die eggo van sy sluiting 'n laaste noot in die Simfonie van
Whispers wat haar na buite die wêreld gelei het onbewus gebly van die magte wat het in die hart van die oue geroer huis en so ons storie hang opgeskort in die oomblik van kies 'n narratiewe draad wat wag om te wees opgetel geweef in patrone van lig en duisternis deur die besluite van 'n meisie wat alleen gestaan het teen die onbekende wat kom volgende wat nog gesien moet word in Die fluisteringe wat in die donker vertoef Emily voel uit die kelder die gewig van haar nuutgevonde kennis soos 'n m
antel oor haar skouer gedrapeer ERS swaar met die erns van onsigbare Wêrelde wat die huis om haar gelyk het haal meer asem vrylik asof haar ontmoeting met die spieël het oopgesluit deure in sy baie siel het sy deur die stilte beweeg gange met 'n gevoel van doelbewus daarvan dat haar optrede hieruit punt vorentoe sal gelei word deur kragte beide welwillend en kwaadwillig die nag buite het in 'n diep geval geval ondeurdringbaar maak die storm wat mee gewoed het stil Sulke Fury is nou 'n veraf heri
nnering Emily staan by 'n venster en loer na die donkerte met haar weerkaatsing die skaduwees wat oor die glas gespeel het dit was hier in hierdie reflektiewe oppervlak dat sy 'n subtiele verskuiwing opgemerk het a flikkering van beweging wat nie sy was nie eie draai van die venster wat sy gevind het die huis getransformeer The Familiar mure en Vloere het gelyk of hulle rek en vervorm wat haar op paaie lei wat trotseer het die argitektuur van die fisiese wêreld elke kamer wat sy binnegegaan he
t was albei herkenbaar en heeltemal vreemdeling gevul met voorwerpe wat pols Binne Binne Ligte gooi skaduwees wat beweeg met 'n lewe van hul eie Fluister het die gevul
lug nie net van die spieël of die huis maar uit die struktuur van realiteit wat blykbaar om haar draai hulle het gepraat van drempels wat oorgesteek is en Hekke ontsluit van antieke pakke wat die gebind het
wêreld van skaduwees na die wêreld van lig en tussen hierdie stemme 'n nuwe fluistering het een na vore gekom wat direk met E
mily gepraat het sy toon beide gebiedend en verleidelik het dit haar gelei na die biblioteek 'n kamer wat sy baie besoek het keer tevore, maar nou heeltemal gevind het die boeke wat sy omlyn het getransformeer rakke gloei met 'n anderwêreldse lig hul bladsye gevul met kennis Arkaan en verbode by die kamer In die middel was 'n aardbol nie van die aarde nie, maar van konstellasies onbekend sy sterre in lyn en herbelyn in patrone wat haar gemaak het kop draai terwyl sy haar hand uitsteek om aan te
raak die aardbol die huis bewe 'n diep gedreun wat weerklink het met die kern van haar die konstellasies in lyn gebring om 'n enkele te vorm glansende oog wat in haar geloer het siel wat visioene van krag daarbuite bied verbeel, maar teen 'n prys wat gefluister het van duisternis en wanhoop [Musiek] vir [Musiek] wat die oog het een keer geknip en die visie verpletter laat Emily alleen in die biblioteek The Whispers maak nou stil die aardbol Donker Tog die belofte van krag en die bedreiging van d
uisternis het 'n keuse wat voor haar gelê is, talm sou die lot bepaal nie net van haarself, maar van die wêreld anderkant die mure van die huis buite die eerste lig van dagbreek het oor die lug gekruip gooi 'n ligte gloed deur die vensters die nag se verskrikkinge het gelyk of dit verdwyn met die Shadows maar Emily het die geken
waarheid was die duisternis nie net oorwin rus Om sy krag bymekaar te maak vir die B gevegte wat kom soos die storie hang hierdie oomblik van stilte voor die storm Emily
staan by The Crossroads of Destiny haar volgende treë gehul geheimsinnig en belaai met Peril die verhaal van die huis en sy ou geheime oorbly onvoltooide 'n narratiewe draad wat vleg deur die weefsel van die werklikheid wag om nog deur keuses ontrafel te word gemaak word in The Whispers that linger in die donker wat uit die kelder kom Emily het die gewig van haar Nuutgevonde gevoel kennis druk op haar die huis om haar het gelyk kyk hoe sy mure deurspek is met 'n sin gebore uit die ontelbare v
erhale dit het oor die jare die storm geabsorbeer verbygegaan en 'n stilte agtergelaat wat was op een of ander manier meer senuweeagtig as die kakofonie van Whispers wat sy oorgehad het agter in die kamer terwyl sy beweeg deur die huis kon Emily die voel
subtiele verskuiwing in sy atmosfeer 'n verandering wat haar voorgestel het aksies het iets verander fundamenteel die lug was gelaai met 'n verwagting asof die huis en sy ongesiene inwoners het op haar gewag volgende skuif in die dae wat gevolg
het Emily het haarself vasgevang in 'n web van onsekerheid Die Mirror's Visions spook haar drome wat 'n onverbiddelike parade kan hê asblikke en nog kom sy het geweet sy kon nie die paal van die lot ignoreer nie die spieël het onthul maar kon ook nie blindelings nie Omhels 'n pad wat kan lei tot Duisternis haar vasberadenheid is gouer getoets as wat sy vreemde gebeurtenisse verwag het begin manifesteer binne die huisvoorwerpe wat van hul eie beweeg gee onverklaarbare geluide in die dooies van na
g en skaduwees wat gelyk het of hulle kyk haar uit die uithoeke van haar visie Emily besef dat die pakkie wat sy gehad het per ongeluk verseël met die huis en sy antieke Bewakers was nie sonder sy gevolge vasbeslote om te verstaan die omvang van haar verbintenis met die spieël en die entiteite wat geskuil het binne die Shadows Emily het begin navorsing doen oor Die huis se geskiedenis delf in ou rekords en vergete kennis het sy verhale ontdek van die oorspronklike bewoners 'n gesin wie se lot
was gehul in misterie en tragedie en wenke van rituele en Arcane kennis wat die aangetrek het
aandag van magte Beyond Begrip te midde van hierdie soeke na kennis en Emily is teruggetrek na die kelder na die deur wat gelei het haar na die spieël dit staan nou toe as beskeie soos enige ander deel van die huis, maar sy het geweet dat dit enigiets was maar die Whispers het gegroei stil, maar sy het hul teenwoordigheid gevoel a druk op die punt van haar verstand a herinnering aan die keuses wat vo
or gelê het haar een nag toe 'n nuwe storm saamgetrek het Emily het weer voor die deur gestaan die sleutel van die slot in haar hand 'n sleutel sy het onder die antieke tekste gevind en artefakte wat die huis gevul het versteekte hoeke soos weerlig verlig die lug het sy die sleutel die klik van gedraai die slot 'n Donderslag wat weerklink deur die Stille Huis het die deur geswaai oop en openbaar nie die trap en die kamer Verby maar 'n kolkende Vortex of Shadow en steek 'n poort aan wat gepuls
het met die belofte van Untold Mysteries en onontginde krag Emily het geweet dat om deur te stap was om haar te omhels Bestemming wat dit ook al mag inhou om 'n te loop
pad wat wêrelde en tye oorbrug het na iets meer geword as wat sy ooit gehad het nog verbeel terwyl sy op die drumpel staan The Vortex voor haar die huis agter Emily gehuiwer die toekoms was 'n tapisserie van lig en Skadu elke draad a besluit elke besluit 'n stap op die pad wat sy sou stap die storie pouses hier by die afgrond
van keuse 'n oomblik opgeskort tussen die bekend en die onbekend wag vir die volgende hoofstuk tot geskryf word in die steeds ontvouende verhaal van fluistering in die donker wat uit die opkom
die dieptes van die huis Emily het die gevoel
gewig van haar ervaring soos 'n swaar bedek nou die eens bekende omgewing lyk uitheems deurdrenk met 'n dieper verborge wat beteken The Whispers alhoewel stiller nooit ten volle nie 'n konstante herinnering aan die Onsigbare wêreld wêreld wat teen geborsel het
die rande van haar werklikheid in die dae wat gevolg het op Emily haarself by 'n bevind
Kruispad spook nie deur die spook nie van die nag, maar deur die keuses wat lê voor haar is die spieël nou stil en ondeurgrondelike staan as 'n portaal na kennis en krag, maar ook 'n poort tot duisternis en gevaar die visioene wat dit gehad het vir haar gewys van paadjies wat in 'n skaduagtige bos uitwyk eggo in haar gedagtes elke tree vorentoe 'n tree in die onbekend as die lyn tussen die gewone en die Arc
ane vervaagde vreemde gebeurtenisse het begin ontvou binne die huis voorwerpe verskuif van hul eie akkoord Shadows flikker by die periferie van visie en die lug was gevul met die geur van onsigbare blomme soet en klewerig die huis het gelyk of dit tot sy wakker geword het nuut minnares reageer op haar teenwoordigheid haar keuses Emily se vriende en familie het die verandering opgemerk in haar toeskryf daarvan om te stres of verbeelding, maar Emily het die waarheid van geweet
sy transformasie was
gewortel in die dieptes van die huis in die geheime wat dit bevat het sy het 'n bewaarder van verborgenhede geword stap 'n pad wat eensaam was en belaai met gevaar een aand as 'n storm versamel buite gooi die wêreld in 'n sluier van reën en Shadow Emily voel 'n trek 'n dwang na keer terug na die kelder na die deur wat gelei na die verborge kamer toe sy neergedaal Die Whispers het gegroei harder 'n Koor van stemme waarvan gepraat het a konvergensie 'n oomblik van besluit wat die kamer genader en
sy lug ingewag dik met afwagting het die spieël weer gekom na lewe sy oppervlak dwarrel met visioene nie van die verlede of moontlik nie Toekoms maar van die hede van Shadows Byeenkoms van 'n donkerte wat ingesluip het nader aan die wêreld wat sy geweet het dit wys sy die huis nie as 'n heiligdom nie, maar as 'n baken 'n lig wat die aandag getrek het van die wat in die duisternis woon Tussen Wêrelde en dan die visie geskuif en onthul 'n figuur wat staan by die rand van die eiendom verberg deu
r die reën en skaduwees dit was nie heeltemal nie mens of ander wese wat bestaan het by die drumpel sy bedoelings gehul die Fig F het sy kop opgelig asof hy aanvoel Emily se blik en al was sy gesig verborge voel sy sy oë op haar koue en bereken die spieël se lig vervaag verlaat Emily in duisternis het die figuur in die reën gebrand in haar gedagtes wie of wat was dit en wat het sy aankoms voorspel Die Gefluister het stil geword asof in verwagting laat Emily met meer vrae as antwoorde die stori
e hang in hierdie oomblik van spanning die drade van die noodlot wat in versamel is Emily se hande die keuses wat sy maak die paaie wat sy volg sal die bepaal
verloop van gebeure weef 'n tapisserie van lig en skadu die figuur in die reën die geheime van die huis en die lot wat op Emily wag is daar nog hoofstukke geskryf hul uitkomste rus op die rand van 'n mes gebalanseer tussen die bekend en die ondenkbaar wat voorlê Only The Whispers in the Dark weet vir seker en hulle is nog nie gereed om hul
le te vertel nie
Verhale
Comments